Τετάρτη 29 Φεβρουαρίου 2012

Eκδήλωση Δικτύου Γυναικών ΣΥΡΙΖΑ


ΔΙΚΤΥΟ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΣΥΡΙΖΑ
ΕΚΔΗΛΩΣΗ-ΣΥΖΗΤΗΣΗ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΙΣ 8 ΜΑΡΤΗ 2012
ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΦΕΜΙΝΙΣΜΟΣ ΣΗΜΕΡΑ
1.Η στάση των νέων και χειραφετημένων γυναικών απέναντι στο Φεμινισμό
2.Νέες μορφές οικογένειας και συμβίωσης
3.Φεμινισμός και διεκδικήσεις για την ισότητα  εν μέσω οικονομικής κρίσης: Αναγκαιότητα ή είδος πολυτελείας;
Διαδραστική συζήτηση, με τις:
  • Μαρίνα Καλλέργη φοιτήτρια
  • Καίτη Κοιλάκου δικηγόρο, δημοτική σύμβουλο
  • Άννα Μιχοπούλου ερευνήτρια ιστορίας των γυναικών
  • Χρυσάνθη Χειμώνα βιολόγο, μεταπτυχιακή φοιτήτρια
Συντονίζει η Σταυρούλα Συράκου
Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στο χώρο του Ινστιτούτου Νίκος Πουλαντζάς, Σαρρή 14, στις 6 Μάρτη 2012, 6 μ.μ.
Προβολή φωτογραφιών και video από το φεμινιστικό κίνημα
Κλείνουμε με μικρό μπουφεδάκι.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ: Οι πραγματικοί στόχοι της συμφωνίας


«Αυγή»: 26/02/2012

Αυτή τη φορά ο διεθνής τύπος ήταν αδυσώπητος. Πριν καν η απόφαση του Eurogroup καθαρογραφεί, την είχαν κάνει φύλλο και φτερό. Το ερώτημα λοιπόν που απασχολεί διεθνώς δεν είναι το εάν, αλλά το πότε θα φανεί η ανάγκη νέων Μνημονίων, «κουρεμάτων» και μέτρων.

Το υψηλό χρέος διατηρείται ως μοχλός πίεσης
Υποστηρίζει η κυβέρνηση πως η νέα συμφωνία καθιστά το δημόσιο χρέος «βιώσιμο» διότι αυτό θα είναι 120,5% το 2020. Όμως καμιά χώρα δεν μπορεί να δανειστεί σήμερα με τέτοιο ποσοστό χρέους. Γιατί θα μπορεί τότε; Εκτός αυτού η πρόβλεψη γι' αυτό το ποσοστό χρέους στηρίζεται σε μη ρεαλιστικές παραδοχές, π.χ. πολύ υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα.
Αν κάτι έδειξε η νέα συμφωνία, είναι ότι αυτοί που ορίζουν τις τύχες μας, και κυρίως ο γερμανικός παράγοντας, δεν θέλουν μια τελική λύση στο πρόβλημα του χρέους. Αν ήθελαν το χρέος να καταστεί βιώσιμο, θα κούρευαν και το χρέος που κατέχει ο θεσμικός τομέας, θα ενίσχυαν την ανάπτυξη ή θα επέτρεπαν τον δανεισμό της Ελλάδας από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα με επιτόκιο αντίστοιχο εκείνου με το οποίο δανείζονται οι τράπεζες (1%). Θα μπορούσαν να υιοθετήσουν την έκδοση ευρωομολόγου ή να υλοποιήσουν κάποια από τις πολλές λύσεις που έχουν προταθεί ακόμη και από οικονομικούς συμβούλους της κ. Μέρκελ, για μια κοινή ευρωπαϊκή λύση στο πρόβλημα του χρέους όλων των χωρών.
Λύσεις υπήρχαν και υπάρχουν. Όμως δεν υιοθετούνται. Δεν είναι μόνο τα συμφέροντα που αντιδρούν. Το χρέος το θέλουν υψηλά διότι είναι μοχλός πίεσης, μέσο πειθάρχησης και υποταγής.

Η νέα «υπερδομή» και οι νέες ολιγαρχίες
Ποιοι είναι λοιπόν οι πραγματικοί στόχοι της νέας συμφωνίας; Από τακτική άποψη με τη νέα συμφωνία οι ηγετικές δυνάμεις της νεοφιλελεύθερης Ευρώπης και της Γερμανίας ειδικότερα: 1. Επιδιώκουν να κερδίζουν χρόνο, ακολουθώντας τη λογική του "βλέποντας και κάνοντας". 2. Προσπαθούν να αποφύγουν κάποια μεγάλη αναταραχή εν όψει των προεδρικών εκλογών στη Γαλλία. 3. Βοηθούν τις μεγάλες τράπεζες να μειώσουν την έκθεσή τους προς την Ελλάδα. 4. Ανοίγουν νέους κύκλους λιτότητας, μείωσης μισθών, συρρίκνωσης του κοινωνικού κράτους, διάλυσης της κοινωνικής ασφάλισης. Συνεχίζεται δηλαδή και εντείνεται η φάση της διάλυσης και της καταστροφής του παλιού «μοντέλου», παλιών διευθετήσεων.
Από στρατηγική άποψη η νέα συμφωνία εξασφαλίζει την αναβάθμιση και τη διεύρυνση του ελέγχου της τρόικας όχι μόνο επί των οικονομικών, αλλά και επί των πολιτικών διαδικασιών. Αυτό που συμβατικά ονομάζουμε «τρόικα» τείνει να λάβει τη μορφή μιας πολυδαίδαλης «υπερδομής» με ποικίλες επιτροπές και μηχανισμούς ελέγχου και επιρροής, στους οποίους εμπλέκονται εγχώριοι παράγοντες, οικονομικοί και πολιτικοί. Οι εν λόγω μηχανισμοί και οι σχέσεις που διαμορφώνονται ασκούν ήδη την επίδρασή τους στη συγκρότηση των νέων οικονομικών ολιγαρχιών και του νέου πολιτικού συστήματος, μέσα βεβαίως από αντιθέσεις, συγκρούσεις, ακόμη και κανιβαλισμούς. Στην παρούσα φάση ο έλεγχος των διαδικασιών απαιτεί κατακερματισμούς και πολυδιασπάσεις και στην πολιτική και στην οικονομία. Η συγκεντροποίηση θα ακολουθεί όσο η αποσύνθεση προχωρεί και ο έλεγχος από τα νέα κέντρα ισχύος εμπεδώνεται.

Οι νέοι Σάιλοκ
Από αυτούς τους πολυποίκιλους μηχανισμούς και νέους θεσμούς θα ξεχωρίσουμε εδώ μόνο έναν που κατέχει εξέχουσα θέση στη νέα συμφωνία και αφορά την απαίτηση για θεσμοθέτηση μιας ρύθμισης (και του αντίστοιχου λογαριασμού) που θα ορίζει πως η εξυπηρέτηση του χρέους θα είναι πάνω από κάθε άλλη ανάγκη ή δικαίωμα, γεγονός που σημαίνει πως όλες οι χάρτες των ανθρωπίνων δικαιωμάτων πάνε περίπατο. Μπορούμε λοιπόν να φανταστούμε από τώρα σκηνές ενός νέου «πολιτισμού», όπου σχολεία ή νοσοκομεία θα κλείνουν άρρωστοι θα πεθαίνουν χωρίς φροντίδα διότι η «δόση» του δανείου δε θα αφήνει περιθώρια για τέτοιες «σπατάλες».
Αν ως κοινωνία και ως λαός αποδεχθούμε μια τέτοια ρύθμιση, θα είναι μία ιστορική ντροπή απέναντι σε όλη την ανθρωπότητα, αφού τέτοια ρύθμιση ούτε υπάρχει πουθενά ούτε διανοήθηκε ποτέ κανείς να εφαρμόσει. Μόνο στον Σάιλοκ του Σαίξπηρ βρίσκουμε μια συναφή διαστροφή, όταν αντί για τόκο ζητά μια λίβρα κρέας από το σώμα του οφειλέτη, την ταπείνωση και τον ευτελισμό του δηλαδή. Έτσι κι εδώ η ως άνω ρύθμιση, την οποία η κυβέρνηση ήδη αποδέχθηκε -στο όνομα ποιου λαού αλήθεια και με ποια νομιμοποίηση;- θέλει, όπως και ο Σάιλοκ, την ταπείνωση και την εφ’ όρου ζωής υποταγή καθώς και τη δημιουργία ενός παραδείγματος προς παγκόσμια επίδειξη και εξαγωγή.

Κανένα ευρώ για το χρέος
Αξίζει να θυμίσουμε στο σημείο αυτό, για να έχουμε ένα μέτρο σύγκρισης, ότι η αντίστοιχη ρύθμιση που συμφωνήθηκε κατά την αναδιαπραγμάτευση των χρεών του γερμανικού κράτους, το 1953, προέβλεπε ότι η εξυπηρέτηση του χρέους που απέμεινε μετά τη γενναιόδωρη διαγραφή του όχι μόνο δεν είχε καμιά προτεραιότητα έναντι άλλων δαπανών, αλλά αντίθετα υπέκειτο στον περιορισμό της οικονομικής ανάπτυξης και της κοινωνικής συνοχής. Η Γερμανία πλήρωνε δηλαδή ανάλογα με την επίδοση της οικονομίας και των εξαγωγών.
Εν όψει των εξελίξεων αυτών, η αναστολή πληρωμών για το χρέος και το πάγωμά του καθίσταται ένα αίτημα διαρκείας: «Κανένα ευρώ για το χρέος» μέχρις ότου υπάρξει μια κοινή και δίκαιη ευρωπαϊκή λύση ή μέχρις ότου ως κοινωνία ανακτήσουμε την αξιοπρέπεια, την αυτοκυριαρχία και τη δυνατότητα να ανατάξουμε την οικονομία και να διαμορφώσουμε συνθήκες για μια διαπραγμάτευση με όρους στοιχειώδους αξιοπρέπειας και ισοτιμίας. Είναι όμως μια τέτοια στόχευση εφικτή; Ή μήπως οι εξευτελιστικές συμφωνίες που σήμερα υπογράφονται δεσμεύουν και τις μελλοντικές κυβερνήσεις και την κοινωνία εφ’ όρου ζωής;

Ριζική αναδιαπραγμάτευση του μέλλοντός μας
Διάβασα στην «Αυγή» (19.2.2012) την παράδοξη άποψη του Σπύρου Λυκούδη, στελέχους της ΔΗΜ.ΑΡ., με έκπληξη ομολογώ, ότι οι συμβάσεις που υπογράφονται με την τρόικα δεν ανατρέπονται. «Οι διεθνείς συμβάσεις” -είπε συγκεκριμένα- “που υπογράφει η χώρα είναι δεσμευτικές». Ανεξαρτήτως του περιεχομένου τους και ανεξαρτήτως των συνθηκών υπό τις οποίες υπογράφτηκαν; Έτσι φαίνεται να υπονοεί ο ως άνω ισχυρισμός. Όμως οι συμφωνίες που συνάπτονται σήμερα κυρώνονται από μια Βουλή με περιορισμένη και πάντως αμφιλεγόμενη νομιμοποίηση.
Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Συμφωνίες που συνάπτονται με το πιστόλι στον κρόταφο, χωρίς δηλαδή ελευθερία επιλογής, στερούνται νομιμοποίησης αφού είναι προϊόν εκβιασμού. Και τέτοιες είναι όλες οι συμβάσεις που έχουν υπογραφεί από την άνοιξη του 2010 έως σήμερα με την τρόικα. Και αυτό επί της ουσίας ουδείς το αρνείται.
Σχολιάζοντας π.χ. την απαίτηση της τρόικας να θεσμοθετηθεί η προτεραιότητα της εξυπηρέτησης του χρέους έναντι όλων των άλλων δαπανών ο Guntram B. Wolff (21/2/2012), του γνωστού Ινστιτούτου Bruegel, επισημαίνει ότι η εν λόγω απαίτηση «μπορεί να γίνει αποδεκτή τώρα καθώς η Ελλάδα είναι με την πλάτη στον τοίχο». «Όμως» συνεχίζει, «η άποψη αυτή μπορεί να αλλάξει στο μέλλον, ακόμη και μετά τις επικείμενες εκλογές. Σ’ αυτή την περίπτωση η ελληνική κυβέρνηση μπορεί να θελήσει να επαναδιαπραγματευτεί τη συμφωνία». Δεν χρειάζεται εμείς να γίνουμε καθολικότεροι του Πάπα.

Στην Αριστερά η ελπίδα αλλά και η ευθύνη
Οι συμφωνίες είναι ανατρέψιμες. Τα πάντα είναι υπό αναδιαπραγμάτευση. Άλλο είναι το θέμα. Το θέμα είναι ότι η ανατροπή των εν λόγω συμφωνιών δεν θα είναι ένας περίπατος ούτε ένα μονόπρακτο έργο. Διότι στην πράξη η ανατροπή των εν λόγω συμφωνιών σημαίνει αναδιαπραγμάτευση των πάντων, όχι μόνο του χρέους αλλά συνολικά των διακρατικών σχέσεων με πλήθος κρατών. Αφού το χρέος θα ανήκει πλέον κυρίως στα κράτη και σε ευρωπαϊκούς ή διεθνείς θεσμούς.
Μια τέτοια αναδιαπραγμάτευση επομένως απαιτεί νέους συσχετισμούς στην Ελλάδα, ει δυνατόν και στην Ευρώπη. Προϋποθέτει ένα νέο συνασπισμό κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων, εξοπλισμένο με ισχυρή λαϊκή υποστήριξη, με πολυδιάστατες διεθνείς συμμαχίες και γεωπολιτικές αναφορές, με ένα σχέδιο ανασυγκρότησης της χώρας και ουσιαστικής επανένταξης στην Ευρώπη και τον διεθνή καταμερισμό εργασίας, με όρους αξιοπρέπειας, κοινωνικής δικαιοσύνης, ισοτιμίας και βιώσιμης παραγωγικής εξειδίκευσης.
Η συγκρότηση ενός τέτοιου σχεδίου και του αντίστοιχου κοινωνικού και πολιτικού συνασπισμού που θα αγωνιστεί από σήμερα γι’ αυτό θα έπρεπε να αποτελεί ήδη προνομιακό χώρο διαλόγου και κοινής δράσης όλων των δυνάμεων της αριστεράς και της οικολογίας, πεδίο συνάντησης κοινωνικών κινημάτων και επιστημονικών δυνάμεων. Η στρατηγική αμηχανία του ΚΚΕ και η κρίση προσανατολισμού της ΔΗΜ.ΑΡ., αφήνουν το έργο αυτό, τουλάχιστον προς το παρόν, στις πλάτες κυρίως του Συνασπισμού, του ΣΥΡΙΖΑ και όσων άλλων συμμερίζονται τις σχετικές αναγκαιότητες. Ας ελπίσουμε ότι ο Συνασπισμός και ο ΣΥΡΙΖΑ, που έγκαιρα είδαν αυτήν την ανάγκη και έχουν κάνει βήματα σημαντικά, θα αναπροσαρμόσουν τις δομές τους, τη λειτουργία τους αλλά και την κουλτούρα τους στις απαιτήσεις και τις ευθύνες ενός τόσο δύσκολου αλλά και ελπιδοφόρου εγχειρήματος, τη συγκρότηση δηλαδή του υποκειμένου και του αντίστοιχου ιδεολογικού και προγραμματικού εξοπλισμού που θα δώσει στον λαό αξιοπρέπεια και στην κοινωνία αυτοπεποίθηση και ελπιδοφόρα προοπτική.

Από την Ανανεωτική στη Μνημονιακή αριστερά;

Θα μας φαληρίσουν….

χωρίς σχόλια 26/2/2012

moodys-cf87cf81ceb5cebfcebacebfcf80ceb9ceb1.jpg

Ημερίδα ΣΥΝ: Η ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΤΟΜΕΑ, ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ: Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

Παρασκευή 13 Μαϊου 2011 - Αίθουσα «Πανηπειρωτικής», οδός Κλεισθένους 15 (όπισθεν Δημαρχείου Αθήνας)

*Η ημερίδα συνδιοργανώθηκε από τα Τμήματα Οικονομικής Πολιτικής, Εργατικής Πολιτικής, Δημόσιας Διοίκησης και Οικολογίας-Περιβάλλοντος του ΣΥΝ καθώς και από τη Ν.Ε. ΔΕΚΟ

.

skitsoΤην Παρασκευή 13 Μαΐου 2011, ο ΣΥΝ διοργάνωσε ημερίδα με θέμα: «Η νεοφιλελεύθερη επίθεση στο δημόσιο τομέα, τη δημόσια περιουσία και τους εργαζομένους- Η απάντηση της Αριστεράς». Η ημερίδα ξεκίνησε στις 10 π.μ. και έλαβε χώρα στην αίθουσα της «Πανηπειρωτικής» (Κλεισθένους 15, όπισθεν Δημαρχείου Αθήνας).
Τη στιγμή που η κυβέρνηση και η τρόικα επιταχύνουν την πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων των ΔΕΚΟ, του ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας και της γενικότερης απαξίωσης του δημόσιου τομέα, η ημερίδα αυτή αποσκοπεί στην ενίσχυση των αντιστάσεων απέναντι στις πολιτικές που υποθηκεύουν το μέλλον των επόμενων γενιών. Η Αριστερά συμπορεύεται με όλους όσους αγωνίζονται για να αντιστρέψουν τις αρνητικές συνέπειες της σημερινής πολιτικής και για τη διέξοδο από το νεοφιλελεύθερο μοντέλο ανάπτυξης, διατυπώνοντας προτάσεις για ένα δημοκρατικό και παραγωγικό δημόσιο τομέα που θα αποτελέσει το βασικό πυλώνα για την ανάπτυξη της οικονομίας και την αναδιανομή του παραγόμενου πλούτου προς όφελος των δυνάμεων της εργασίας.
Στην ημερίδα συμμετείχαν, ως ομιλητές, εκπρόσωποι από όλο το φάσμα της αριστεράς και της οικολογίας, συνδικαλιστές, πανεπιστημιακοί και ερευνητές, στελέχη από την Τοπική Αυτοδιοίκηση κ.α., ενώ θα γίνουν πολλές παρεμβάσεις από εργαζόμενους στο δημόσιο τομέα.

.Ανοιγμα Ημερίδας
Δημήτρης Βίτσας, Γραμματέας της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής ΣΥΝ Νίκος Γεωργακάκης, Τμήμα Οικονομικής Πολιτικής ΣΥΝ
Θέσεις για τον Δημόσιο Τομέα της οικονομίας & ειδικότερα για τις Δημόσιες Επιχειρήσεις
Παρέμβαση Προέδρου του ΣΥΝ και επικεφαλής της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα

ΕΝΟΤΗΤΑ 1η
Η επιβολή του νεοφιλελευθερισμού στο δημόσια τομέα στην Ελλάδα και διεθνώς

Συντονιστής: Αλέκος Καλύβης, Μέλος Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΝ Νίκος Δημητρακόπουλος, Τμήμα Δημόσιας Διοίκησης ΣΥΝ
Ο ρόλος του κράτους και οι πολιτικές του νεοφιλελευθερισμού στην εποχή της κρίσης

Γιάννης Δραγασάκης, Οικονομολόγος, πρώην Βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ
Oι ιδιωτικοποιήσεις να γίνουν υπόθεση ολόκληρης της κοινωνίας
Γιάννης Ευσταθόπουλος, Συνεργάτης Κ.Ο. ΣΥΡΙΖΑ
Ανάκτηση επιχειρήσεων Κοινής Ωφελειας από το Δημόσιο. Πρόσφατα παραδείγματα και διεκδικήσεις από τη διεθνή εμπειρία.

Νότης Μαριάς, Αναπληρωτής Καθηγητής Πανεπιστημίου Κρήτης Νίκος Χουντής, Ευρωβουλευτής ΣΥΡΙΖΑ
Ολιγόλεπτες παρεμβάσεις από τους τομείς της ενέργειας, μεταφορών, υποδομών, τηλεπικοινωνιών, έρευνας κτλ. Κώστας Ανέστος
Οι επιπτώσεις των ιδιωτικοποιήσεων στις τηλεπικοινωνίες. Η περίπτωση του ΟΤΕ
Δ.Μπαπασίκας
Η Ενέργεια σήμερα και αύριο


ΕΝΟΤΗΤΑ 2η
Οι επιπτώσεις της νεοφιλελεύθερης πολιτικής στις δημόσιες επιχειρήσεις και το δημόσιο τομέα

Συντονιστής: Χρήστος Παπαδέας, Ν.Ε. Δημοσίων Επιχειρήσεων του ΣΥΝΚώστας Ήσυχος, μέλος ΠΓ ΣΥΝ, πρ. αντιπρόεδρος ΕΚΑ
Βασίλης Καγιάς, Εκπρόσωπος καταναλωτικού κινήματος
Oι Υπηρεσίες Κοινής Ωφέλειας στην δίνη του μνημονίου
Αποστόλης Καψάλης, Ερευνητής εργασιακών σχέσεων
Οι επιπτώσεις της νεοφιλελεύθερης πολιτικής στις δημόσιες επιχειρήσεις και στον δημόσιο τομέα

Πέτρος Ρινάλδος-Ρυλμόν, ΙΝΕ-ΓΣΕΕ/ΑΔΕΔΥ Δημήτρης Στρατούλης, Μέλος Π.Γ. ΣΥΝ, Αντιπροεδρος ΙΝΕ-ΓΣΕΕ/ΑΔΕΔΥ
Για τις επιπτώσεις των ιδιωτικοποιήσεων

Ολιγόλεπτες παρεμβάσεις από εκπροσώπους ΑΔΕΔΥ, Ομοσπονδίες και δημόσιους φορείς Δ.Καπελλα, Γραμματέας 'Ενωσης Τεχνικών ΔΕΗ Τρικάλων
Το μεγάλο έγκλημα στη ΔΕΗ και την Ενεργειακή Πολιτική

Γιώργος Κουτσούκος
Η ιδιωτικοποίηση και η απαξίωση των ελεγκτικών υπηρεσιών του κράτους ως έκφραση του άκρατου μνημονιακού νεοφιλελευθερισμού

Ουρανία Μπίρμπα, Πρόεδρος Σωματείου ΕΑΣ Αιγίου
Ζούμε σήμερα στον αστερισμό ενός σύγχρονου εργατικού ολοκαυτώματος

Παναγιώτης Τσαρμπόπουλος, Πολιτική Κίνηση ΣΥΝ ΕΑΒ
Ανάπτυξη της ΕΑΒ σημαίνει οικονομία, ισχυρή αμυντική βιομηχανία, εθνική ανεξαρτησία

Βασίλης Τσιμπίδης, Μέλος Δ.Σ του σωματείου Εργαζομένων του Ναυπηγείου Σκαραμαγκά "Η ΤΡΙΑΙΝΑ"
Η εμπειρία των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά, αποδεικνύει πόσο καταστροφική για εργαζόμενους και Οικονομία είναι η πολιτική Ιδιωτικοποιήσεων

Βασίλης Τσόκαλης
Παρουσίαση ΕΥΔΑΠ. Από το Φράγμα του Μαραθώνα έως σήμερα


ΕΝΟΤΗΤΑ 3η
Η εκποίηση της Δημόσιας Περιουσίας και οι μορφές της

Συντονιστής: Μπάμπης Μπιλίνης, μέλος της Γραμματείας του Τμήματος Οικολογίας-Περιβάλλοντος του ΣΥΝ Θεόδωρος Μητράκος, Οικονομολόγος
Η Αξιοποίηση της Δημόσιας Περιουσίας: μύθοι και αλήθειες

Ελένη Πορτάλιου, δημοτική σύμβουλος δήμου Αθηναίων
Η εκποίηση της δημόσιας περιουσίας, συναφές νομοθετικό πλαίσιο
Στέλιος Πλιάκης, μηχανικός, Τμήμα Δημόσιας Διοίκησης ΣΥΝ
Η εκποίηση της Δημόσιας περιουσίας και η νομοθετική προετοιμασία της Κυβέρνησης. Συμβάσεις παραχώρησης & ΣΔΙΤ (κύριες μέθοδοι ιδιωτικοποίησης κρατικών λειτουργιών)

Χρήστος Κορτζίδης, Δήμαρχος Αργυρούπολης-Ελληνικού
Ιπποκράτης Κωστής, μηχανικός, εκπρόσωπος Αντικαπιταλιστικής Ανατροπής
Παρέμβαση της Αντικαπιταλιστικής Ανατροπής για το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας
Παρέμβαση Γ.Αλαβάνου, πρώην Προέδρου ΤΕΕ
Ολιγόλεπτες παρεμβάσεις Π. Κατίκας, Αρχιτέκτονας Μηχανικός, μέλος του Δ.Σ. της ΠΟ ΕΜΔΥΔΑΣ και της Αντιπροσωπείας του ΤΕΕ
Παράμετροι των νεοφιλελεύθερων πολιτικών που ακολουθήθηκαν στη Μελέτη και Κατασκευή των Δημοσίων Έργων στη Χώρα μας την τελευταία εικοσαετία


ΕΝΟΤΗΤΑ 4η
Οι θέσεις και η απάντηση της Αριστεράς για το Δημόσιο Τομέα και τη Δημόσια Περιουσία

Συντονιστής: Γιάννης Τόλιος, διδάκτωρ οικονομικών επιστημών Θόδωρος Δρίτσας, Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος ΣΥΡΙΖΑ
Γιάννης Θεωνάς, μέλος της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ Γιάννης Μηλιός, Μέλος Πολιτικής Γραμματείας ΣΥΝ, Υπεύθυνος Οικονομικής Πολιτικής
Η προάσπιση του δημόσιου τομέα και το όραμα της κοινωνίας των αναγκών

Μάκης Μπαλαούρας, Μέλος Γραμματείας ΑΚΟΑ
Ένας άλλος Δημόσιος Τομέας είναι εφικτός
Παναγιώτης Λαφαζάνης, Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος ΣΥΡΙΖΑ

Συνέντευξη του Προέδρου της Κ.Ο. Αλέξη Τσίπρα στον REAL FM, στο Ν.Χατζηνικολάου

•    Πρώτο μεγάλο θύμα αυτών των πολιτικών είναι η ίδια η δημοκρατία. Όχι μόνο θα καθορίζουν το αν θα γίνουν και πότε θα γίνουν εκλογές, αλλά θα πρέπει να έχουν τη διαβεβαίωση και του αποτελέσματος των εκλογών. Νομίζω ότι αυτές οι δηλώσεις κι αυτές οι στάσεις οδηγούν όχι μόνο τη χώρα μας, αλλά την ίδια την Ευρώπη πάρα πολλά χρόνια πίσω, καταστρατηγούν και διαλύουν την έννοια της ενωμένης Ευρώπης, γιατί ενωμένη Ευρώπη δεν μπορεί να υπάρξει δίχως δημοκρατία, δίχως τους λαούς της
•    Θεωρώ ότι στάση ευθύνης δεν είναι να καταγγέλλεις, να καταψηφίζεις, αλλά μετά να λες, θα εφαρμόσω αυτά που ψήφισαν οι άλλοι.
•    Εμείς λοιπόν αυτό που καταθέτουμε στον ελληνικό λαό είναι ένας διαφορετικός δρόμος, που δεν παραπέμπει σε ένα αβέβαιο αύριο ή σε μια προοπτική των επόμενων δεκαετιών, τη λαϊκή εξουσία γενικά και αόριστα, όπως λέει η κα Παπαρήγα, αλλά προσπαθούμε να βρούμε μέσα σ΄αυτό το πλαίσιο εναλλακτικές πολιτικές
•    Η Ευρωπαϊκή Αριστερά δεν έχει καταφέρει μόνο να έχει καίριες παρεμβάσεις καταγγέλλοντας τα όσα συμβαίνουν, αλλά και καίριες εναλλακτικές προτάσεις.
•    Η Ελλάδα είχε δυνατότητες και διαπραγμάτευσης και αναζήτησης εναλλακτικών πηγών δανεισμού. Δεν το έκανε ποτέ όμως, γιατί ο κ. Παπανδρέου και η κυβέρνησή του υλοποιούσε προειλημμένες αποφάσεις.
•    Τώρα μπαίνουμε στο δεύτερο στάδιο της υλοποίησης του εγκλήματος, που είναι ακόμα πιο τραγικό. Το τελευταίο στάδιο μιας πολιτικής που οδηγεί στην εκχώρηση της εθνικής κυριαρχίας και στην υποτέλεια. Θα είναι και η ίδια η αναθεώρηση του Συντάγματος με την ενσωμάτωση σ΄ αυτό σχετικών διατάξεων ότι θα πρέπει να πληρώνονται κατά προτεραιότητα οι τοκογλύφοι και οι δανειστές και όχι κατά προτεραιότητα οι εσωτερικές ανάγκες που αφορούν την ίδια την υπόσταση του ελληνικού κράτους.
•    Είπαμε γιατί το πρόγραμμα ΗΛΙΟΣ να είναι, προκειμένου να παίρνουμε χρήματα να τα δώσουμε στους δανειστές,  να μην δοθούν κατά προτεραιότητα τα όποια έσοδα έχει αυτό το πρόγραμμα στη στήριξη των ασφαλιστικών Ταμείων.
•    Γιατί να μην ψάξουμε να αναζητήσουμε νέους πόρους για τη στήριξη των ασφαλιστικών ταμείων από κοινωνική ρήτρα στα δημόσια έργα, στις χρηματοπιστωτικές συναλλαγές που θα βαραίνουν τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα.
•    Όταν πας να διαπραγματευτείς δεν λες στον άλλο αυτά που είναι έτοιμος να ακούσει. Λες αυτά που πρέπει να του πεις για να υπερασπιστείς το δημόσιο συμφέρον.
•    Βλέπω να διαμορφώνεται  μια ιερή συμμαχία για την αναχαίτιση της αριστεράς και τη διασφάλιση του μνημονιακού καθεστώτος της υποτέλειας. Και αυτή η ιερή συμμαχία είναι από τον κ. Γιούνκερ, τον κ. Βενιζέλο  και τον κ. Σαμαρά.
•    Το πρόβλημα για τον κ. Σαμαρά είναι ότι είναι αρχηγός της κεντροδεξιάς που έχει σαν δεδομένο ότι για να μπορέσει να κυβερνήσει, πρέπει να συγκυβερνήσει με το ΠΑΣΟΚ.
O κ. Σαμαράς  βλέπει όντως κάποιοι να του κουνάνε όχι δάκτυλο αλλά μαντήλι και είναι οι ψηφοφόροι του κόμματός του που τον πίστεψαν και τον στήριξαν για να κάνει μια διαφορετική πολιτική, την οποία όμως την πήρε πίσω πολύ σύντομα.
•    Το δίλημμα στις επόμενες εκλογές θα είναι δανειακή σύμβαση και υποτέλεια ή άρση  των συνεπειών και των δεσμεύσεων που είναι καταφανώς εις βάρος του δημόσιου συμφέροντος και είναι αντισυνταγματικές σε τελική ανάλυση. Αυτό είναι το πραγματικό δίλημμα.
•    Για μας η δυνατότητα μεγάλων αλλαγών, η δυνατότητα ανάκτησης της λαϊκής κυριαρχίας και επαναφοράς της δημοκρατίας στην Ελλάδα περνάει μέσα από την ενεργοποίηση του λαϊκού παράγοντα.
•    Εδώ επιβάλλεται ο κανόνας του τριγώνου της αμαρτίας. Το πολιτικό σύστημα πριμοδοτεί τους τραπεζίτες, οι τραπεζίτες δίνουν δάνεια σ΄ αυτούς που επιθυμούν, στους ιδιοκτήτες ΜΜΕ που επιθυμούν και αυτοί με τη σειρά τους στηρίζουν το πολιτικό σύστημα. Όσοι φεύγουν απ΄ αυτόν τον κανόνα και θέλουν να επιβάλουν, όχι οι ίδιοι κατ΄ ανάγκη μια διαφορετική στρατηγική, αλλά τη δημοσιογραφική δεοντολογία και τον πλουραλισμό βρίσκονται εκτός στήριξης και θα υπόκεινται και την μήνι του συστήματος.
Όλα αυτά μας οδηγούν στο συμπέρασμα… επαναλαμβάνω, ότι το μεγάλο θύμα του μνημονίου είναι η ίδια η δημοκρατία. Είναι ο πλουραλισμός των απόψεων και η δημοσιογραφική δεοντολογία.

-    Θέλω να ξεκινήσω τη συζήτησή μας από τις δηλώσεις του κ. Γιούνκερ, από την παρέμβασή του στα εσωτερικά πολιτικά μας πράγματα. Θέλω το σχόλιό σας γι αυτή την παρέμβαση και θέλω να ρωτήσω αν είστε ικανοποιημένος από τον τρόπο με τον οποίον αντέδρασε το ελληνικό πολιτικό σύστημα σε αυτή την παρέμβαση…
Δεν είδα κάποια επίσημη αντίδραση από το ελληνικό πολιτικό σύστημα, αν εξαιρέσουμε βεβαίως τις παρεμβάσεις των βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ και τις δηλώσεις ενδεχομένως και του ΚΚΕ στη Βουλή. Το υπόλοιπο πολιτικό σύστημα, το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα δεν αντέδρασε. Και είναι δηλώσεις μιας ωμής παρέμβασης στα εσωτερικά της χώρας. Ύστερα από την ωμή  παρέμβαση του κ. Σόιμπλε για την ημερομηνία των εκλογών, που προκάλεσε ακόμα και την αντίδραση του μέχρι τότε σιωπηλού Προέδρου της Δημοκρατίας, έχουμε και μια απροκάλυπτη παρέμβαση του κ. Γιούνκερ…
-    Επί της ουσίας….
Επί της ουσίας, ο οποίος ούτε λίγο ούτε πολύ μας υποδεικνύει με εκβιαστικό τρόπο ότι θα πρέπει να υπερψηφιστούν τα δυο κόμματα που είναι σήμερα σ΄ αυτή τη συγκυβέρνηση, γιατί αν αυτό δεν συμβεί, τότε θα σταματήσει  η στήριξη ή η ενίσχυση από την πλευρά των ευρωπαϊκών χωρών.
Συμπεραίνουμε λοιπόν ότι πρώτο μεγάλο θύμα αυτών των πολιτικών είναι η ίδια η δημοκρατία, ότι θέλουν την Ελλάδα ως μία χώρα αποικία όπου ο λαός της θα έχει περιορισμένες δυνατότητες να καθορίσει το μέλλον του. Όχι μόνο θα καθορίζουν το αν θα γίνουν και πότε θα γίνουν εκλογές, αλλά θα πρέπει να έχουν τη διαβεβαίωση και του αποτελέσματος των εκλογών. Νομίζω ότι αυτές οι δηλώσεις κι αυτές οι στάσεις οδηγούν όχι μόνο τη χώρα μας, αλλά την ίδια την Ευρώπη πάρα πολλά χρόνια πίσω, καταστρατηγούν και διαλύουν την έννοια της ενωμένης Ευρώπης, γιατί ενωμένη Ευρώπη δεν μπορεί να υπάρξει δίχως δημοκρατία, δίχως τους λαούς της. Νομίζω ότι μας πηγαίνουν πίσω ακόμα και από τη Γαλλική Επανάσταση, δηλαδή από τις ιδέες εκείνες της ελευθερίας, της δημοκρατίας, που είναι το βασικό συστατικό του ευρωπαϊκού κεκτημένου.
-    Τώρα θα μου επιτρέψτε να στρέψω τα βέλη εναντίον σας, εντός εισαγωγικών.. για να πω ότι από την άλλη μεριά, η αριστερά δεν δίνει αυτή τη στιγμή κάποια προοπτική εναλλακτική στη χώρα. Η αριστερά δεν έχει καταφέρει να συνεννοηθεί μεταξύ της πρώτον και δεύτερον, δεν έχει παρουσιάσει μια αξιόπιστη εναλλακτική πρόταση εξουσίας, ικανή να υπονομεύσει την ουσία της παρέμβασης του κ. Γιούνκερ.
Η αριστερά δεν έχει καταφέρει να συνεννοηθεί μεταξύ της. Σ΄ αυτό θα συμφωνήσουμε. Στο αν έχει αξιόπιστη εναλλακτική πρόταση  ή όχι…
-    Για πρόταση εξουσίας μιλώ… Δεν μιλώ για κριτική στα συμβαίνοντα … Στην κριτική στα συμβαίνοντα πρέπει να πω ότι ειδικά εσείς παίρνετε υψηλό βαθμό στην αντιπολίτευση.. Αλλά το θέμα είναι αν υπάρχει εναλλακτική πρόταση εξουσίας…
Είμαστε η αριστερά που παίρνει την ευθύνη των καταγγελιών της και  της κριτικής της και θέλει να την μετουσιώσει σε εναλλακτικό πρόγραμμα. Θεωρώ ότι στάση ευθύνης δεν είναι να καταγγέλλεις, να καταψηφίζεις, αλλά μετά να λες, θα εφαρμόσω αυτά που ψήφισαν οι άλλοι. Σ΄αυτό μπορεί να έχει δίκιο ο κ. Βενιζέλος που λέει, ότι δεν μπορεί έξω από το χορό να καταψηφίζεις, αλλά όταν έρθεις ή αν θα έρθεις θα κάνεις τα ίδια.
Εμείς λοιπόν αυτό που καταθέτουμε στον ελληνικό λαό είναι ένας διαφορετικός δρόμος. Ένας διαφορετικός δρόμος που δεν παραπέμπει σε ένα αβέβαιο αύριο ή σε μια προοπτική των επόμενων δεκαετιών, τη λαϊκή εξουσία γενικά και αόριστα, όπως λέει η κα Παπαρήγα, αλλά προσπαθούμε να ερμηνεύσουμε το πλαίσιο μέσα στο οποίο διεξάγεται η πολιτική και να βρούμε μέσα σ΄αυτό το πλαίσιο εναλλακτικές πολιτικές.
Χθες ήμουν στο Παρίσι. Συναντήθηκα με την ευρωπαϊκή Αριστερά, με τους ανθρώπους που στη γερμανική Βουλή βγαίνουν και λένε, είμαστε όλοι Έλληνες, με τους ανθρώπους που στη Γαλλία προσπαθούν να αντικρούσουν την κυρίαρχη πολιτική του κ. Σαρκοζί. Η Ευρωπαϊκή Αριστερά δεν έχει καταφέρει μόνο να έχει καίριες παρεμβάσεις καταγγέλλοντας τα όσα συμβαίνουν, αλλά και καίριες εναλλακτικές προτάσεις.
Θέλω να σας θυμίσω ορισμένες απ΄ αυτές. Όταν πρωτομίλησα στο ελληνικό Κοινοβούλιο για την ανάγκη η χώρα να διεκδικήσει εναλλακτικές πηγές δανεισμού και να μην πάει στο ΔΝΤ ή για να διεκδικήσει την έκδοση ευρωομολόγου, θυμάστε τι μου είχε απαντήσει ο κ. Παπακωνσταντίνου;  Ότι αυτά που λέω είναι επικίνδυνα γιατί εκθέτουν τη χώρα και μας κάνουν αναξιόπιστους στις αγορές. Αν η Ελλάδα το 2010 αρχές όταν τα έλεγα αυτά είχε ακολουθήσει αυτούς τους δρόμους, θα είχαμε πολύ διαφορετικά αποτελέσματα σήμερα. Έρχομαι όμως στο τώρα…
-    Τώρα βέβαια εδώ πολλοί λένε ότι τα περί εναλλακτικών πηγών δανεισμού είναι μύθος, ότι κατ΄ ουσία δεν υπήρχε άλλος τρόπος να δανειστούμε απ΄ αυτόν που επέλεξαν…
Στη ζωή δεν υπάρχουν μονόδρομοι και αυτό μας το αποδεικνύουν όλα όσα συμβαίνουν γύρω μας. Ευτυχώς υπάρχουν παραδείγματα. Στην Κύπρο υπάρχει μια κυβέρνηση της αριστεράς, σε άλλες συνθήκες, σε μικρογραφία των προβλημάτων που έχουμε εδώ στην Ελλάδα, αλλά ο κ. Χριστόφιας όμως κατάφερε να δανειστεί από τη Ρωσία του Πούτιν 2,5 δις ευρώ και να μην μπει στο ΔΝΤ και να αποφύγουμε να έχουμε και τις δύο χώρες του ελληνισμού στο ΔΝΤ και την επιτήρηση. Θα μου πείτε 2,5 δις είναι μικρό ποσό. Για την Κύπρο είναι το 30% του ΑΕΠ της. Η Ελλάδα είχε δυνατότητες και διαπραγμάτευσης και αναζήτησης εναλλακτικών πηγών δανεισμού. Δεν το έκανε ποτέ όμως, γιατί ο κ. Παπανδρέου και η κυβέρνησή του υλοποιούσε προειλημμένες αποφάσεις. Έχω επανειλημμένα τοποθετηθεί. Πρόκειται για ένα προμελετημένο και προσχεδιασμένο έγκλημα, το οποίο αρνήθηκε να υλοποιήσει ο Καραμανλής και γι αυτό και αποχώρησε στην ουσία από την εξουσία, δέχθηκε όμως με θέρμη να το υλοποιήσει όμως ο κ. Παπανδρέου. Είναι όμως ένα σχέδιο εγκληματικό για τον ελληνικό λαό.
Τώρα μπαίνουμε στο δεύτερο στάδιο της υλοποίησης του εγκλήματος, που είναι ακόμα πιο τραγικό. Το τελευταίο στάδιο μιας πολιτικής που οδηγεί στην εκχώρηση της εθνικής κυριαρχίας και στην υποτέλεια. Θα είναι και η ίδια η αναθεώρηση του Συντάγματος με την ενσωμάτωση σ΄ αυτό σχετικών διατάξεων…
-    Της υποχρέωσης για τα δάνεια…
.. Ότι θα πρέπει να πληρώνονται κατά προτεραιότητα οι τοκογλύφοι και οι δανειστές και όχι κατά προτεραιότητα οι εσωτερικές ανάγκες που αφορούν την ίδια την υπόσταση του ελληνικού κράτους.
Αντιλαμβάνεστε ότι οδηγούμαστε σε εξελίξεις πρωτοφανείς όχι μόνο για την Ελλάδα, ούτε μόνο για την Ευρώπη.. Σε διεθνές επίπεδο…
-    Σας είπα ότι δέχομαι ήδη ότι στην αντιπολίτευση έχει πάρει πολύ υψηλό βαθμό αυτό το διάστημα. Εκεί που δεν βλέπω να παίρνετε υψηλό βαθμό είναι σε προτάσεις, προτάσεις για την ανάπτυξη και για την επόμενη μέρα..
Με αναγκάζετε να επανατοποθετηθώ στα κρίσιμα ζητήματα. Όταν λοιπόν εμείς στις 26 Οκτώβρη είπαμε ότι είναι τραγικό να απομονωθεί η Ελλάδα, γιατί το πρόβλημα δεν είναι ελληνικό, αλλά ευρωπαϊκό, αντιπροτείναμε στον κ. Βενιζέλο και του είπαμε, αντί να δεχθείτε αυτό το PSI που είναι καταστροφικό γιατί κουρεύει τα ομόλογα των ασφαλιστικών Ταμείων και θα διαλυθούν τα ασφαλιστικά Ταμεία, δεν θα έχουμε να πληρώσουμε συντάξεις, αλλά αφήνει ακέραια τα ομόλογα της ΕΚΤ, του αντιπροτείναμε και του είπε, διεκδικήστε, προτείνετε μορατόριουμ αποπληρωμής τόκων προς τους πιστωτές για τουλάχιστον τρία χρόνια, ώστε σ΄ αυτό το διάστημα να γλιτώσουμε απ΄ αυτά τα 15-20 δις που θα δίνουμε κατ΄έτος στους πιστωτές, χωρίς να πάμε σε διαδικασία κουρέματος που θα οδηγούσε και θα οδηγήσει και σε πιστωτικό γεγονός, άρα είναι κάτι που πιο εύκολα θα το δέχονταν οι πιστωτές, ώστε να δοθεί χρόνος στην ελληνική οικονομία για ανάπτυξη, με άλλη συνταγή όμως απ΄ αυτή του μνημονίου και ταυτόχρονα χρόνος για ευρωπαϊκή λύση στο πρόβλημα του χρέους, γιατί είναι λάθος να αντιμετωπίζεται εξειδικευμένα στην Ελλάδα που χρωστάει 350 δις, όταν οι γείτονες Ιταλοί χρωστάνε 1,9 τρις και αυτοί αποτελούν τον μεγάλο συστημικό κίνδυνο της ευρωζώνης.
Δεν μας άκουσαν. Και σήμερα δεν μας ακούνε όταν καταθέτουμε σειρά εναλλακτικών προτάσεων που αφορούν στο τι γίνεται από δω και στο εξής…
-    Παράδειγμα…
Την Παρασκευή στη Βουλή, στην αντιπαράθεσή μου με τον κ. Βενιζέλο, κατέθεσα μια σειρά από προτάσεις για την στήριξη των ασφαλιστικών Ταμείων. Για παράδειγμα, είπαμε γιατί το πρόγραμμα ΗΛΙΟΣ να είναι προκειμένου να παίρνουμε χρήματα να τα δώσουμε στους δανειστές και να μην δοθούν κατά προτεραιότητα τα όποια έσοδα έχει αυτό το πρόγραμμα στη στήριξη των ασφαλιστικών Ταμείων. Προτεραιότητά μας είναι να πληρώνουμε τους τοκογλύφους ή να στηρίξουμε τους μισθούς και τις συντάξεις;
Η αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας. Γιατί αυτό το Ταμείο να μη δίνει κατά προτεραιότητα πόρους στα ασφαλιστικά Ταμεία και να είναι ένα ταμείο εκποίησης και όχι αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας.
Γιατί να μην ψάξουμε να αναζητήσουμε νέους πόρους για τη στήριξη των ασφαλιστικών ταμείων από κοινωνική ρήτρα στα δημόσια έργα, στις χρηματοπιστωτικές συναλλαγές που θα βαραίνουν τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα.
Έχουμε καταθέσει προτάσεις. Είπαμε, γιατί να προχωρήσει αυτή η αγοραπωλησία των υποβρυχίων προκειμένου να ενισχυθεί η γερμανική πολεμική βιομηχανία, και μάλιστα με ελαττωματικά υποβρύχια που δεν θα ενισχύσουν το αξιόμαχο των ενόπλων δυνάμεων και να μην γλιτώσουμε από εκεί 1,2 δις ευρώ και ψάχνουμε να βρούμε να τα γλιτώσουμε κόβοντας τις κουτσουρεμένες ήδη συντάξεις των συνταξιούχων.
Διαρκώς καταθέτουμε εναλλακτικές προτάσεις. Όμως ο συνομιλητής μας, αυτός που ακούει τις προτάσεις που καταθέτουμε, ο κ. Βενιζέλος, ξέρετε τι μου απάντησε;  Μου απάντησε αυτό που απάντησε λίγο-πολύ και στη συνάδελφό σας την κυρία Τρέμη όταν έδινε συνέντευξη στο δελτίο ειδήσεων, ότι εμείς λέμε στους εταίρους μας, σε αυτούς με τους οποίους διαπραγματευόμαστε, αυτά που είναι έτοιμοι να ακούσουν. Ε, με συγχωρείτε αυτό δεν είναι διαπραγμάτευση. Όταν πας να διαπραγματευτείς δεν λες στον άλλο αυτά που είναι έτοιμος να ακούσει. Λες αυτά που πρέπει να του πεις για να υπερασπιστείς το δημόσιο συμφέρον.
-    Τώρα πείτε μου είστε βέβαιος ότι οι εκλογές θα γίνουν;
Καθόλου βέβαιος δεν είμαι.
-    Ανησυχείτε ότι μπορεί να υπάρξει πίεση για να πάει ακόμα πιο πίσω το πράγμα;
Αυτό που βλέπω να διαμορφώνεται είναι μια ιερή συμμαχία για την αναχαίτιση της αριστεράς και τη διασφάλιση του μνημονιακού καθεστώτος της υποτέλειας. Και αυτή η ιερή συμμαχία είναι από τον κ. Γιούνκερ, τον κ. Βενιζέλο  και τον κ. Σαμαρά. Ο οποίος κ. Σαμαράς χθες θυμήθηκε στη Βουλή ότι για όλα όσα βιώνουμε φταίει η αριστερά. Και αναφέρθηκε με σκληρές εκφράσεις στην αριστερά.
-    Ο κ.Σαμαράς είναι αρχηγός του κόμματος της κεντροδεξιάς. Τι περιμένατε να σας λέει, πόσο καλοί είστε;
Το πρόβλημα για τον κ. Σαμαρά είναι ότι είναι αρχηγός της κεντροδεξιάς που έχει σαν δεδομένο ότι για να μπορέσει να κυβερνήσει, πρέπει να συγκυβερνήσει με το ΠΑΣΟΚ. Αυτό είναι το βασικό πρόβλημα του κ. Σαμαρά.
-    Ο ίδιος έκανε μια δήλωση, με την οποία το απορρίπτει αυτό ενδεχόμενα.
Εντάξει, αλλά πόσο πειστικό  μπορεί να είναι αυτό, όταν κανείς διαβάζει τις δημοσκοπήσεις και όταν ακούσει τις πιέσεις – κατευθύνσεις του κ. Γιούνκερ για το πώς πρέπει να κυβερνηθεί η χώρα.
Σε κάθε περίπτωση, εγώ αυτό που θα’  θελα να πω είναι ότι η αριστερά δεν κουνάει σε κανέναν το δάκτυλο. Βεβαίως, ο κ. Σαμαράς μπορεί να είναι ζαλισμένος με τις εξελίξεις, να βλέπει όντως κάποιοι να του κουνάνε όχι δάκτυλο αλλά μαντήλι και είναι οι ψηφοφόροι του κόμματός του που τον πίστεψαν και τον στήριξαν για να κάνει μια διαφορετική πολιτική, την οποία όμως την πήρε πίσω πολύ σύντομα, πριν γίνει πρωθυπουργός. Ο κ. Παπανδρέου έκανε υποχωρήσεις όντας πρωθυπουργός. Το πρωτοφανές με τον κ. Σαμαρά είναι ότι έχει κάνει περισσότερες υποχωρήσεις  χωρίς να γίνει πρωθυπουργός. Φανταστείτε, λοιπόν, τι θα κάνει αν γίνει πρωθυπουργός.
 Εμείς λέμε το εξής. Ότι το πραγματικό δίλημμα σε αυτή τη χώρα είναι σε ποια κατεύθυνση θα κυβερνηθεί το επόμενο διάστημα και όχι τόσο από ποιους θα κυβερνηθεί. Δεν έχει σημασία αν στη θέση του κ. Παπαδήμου βρεθεί  κάποιος άλλος – δεν λέω για τον κ. Σαμαρά,  οποιοσδήποτε – ο οποίος θα εφαρμόσει τα ίδια; Ο οποίος θα είναι ίσως ένας καλύτερος διαχειριστής της υποτέλειας και της παράδοσης και της εκχώρησης της κυριαρχίας. Το ζητούμενο είναι αν θα υπάρξει μια διαφορετική προοπτική και μια διαφορετική πολιτική.
Άρα το δίλημμα στις επόμενες εκλογές θα είναι δανειακή σύμβαση και υποτέλεια ή άρση  των συνεπειών και των δεσμεύσεων που είναι καταφανώς εις βάρος του δημόσιου συμφέροντος και είναι αντισυνταγματικές σε τελική ανάλυση. Αυτό είναι το πραγματικό δίλημμα. Και σε αυτό το δίλημμα δεν βλέπω να απαντάει καμιά άλλη πολιτική δύναμη πέραν του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΚΕ, το οποίο όμως δεν θέλει να λερώσει τα χέρια του και λέει δεν με ενδιαφέρει το θέμα της εξουσίας, δεν με ενδιαφέρει το θέμα της διακυβέρνησης.
-    Θα έχουμε πολύ χρόνο μέχρι τις εκλογές για να το κουβεντιάσουμε αυτό, γιατί δεν έχω τώρα το χρόνο, θα έπρεπε να ανοίξω ολόκληρη συζήτηση για το πού θα βρεθούν τα λεφτά την επόμενη μέρα.
Θα δώσουμε απαντήσεις και σε αυτό αν χρειαστεί, αν  έχουμε τη δυνατότητα.
-    Θέλει μια ολόκληρη συνέντευξη αυτό. Θέλω να σταθώ στη χθεσινή δήλωση του κ. Παντελή Καψή, του εκπροσώπου της κυβέρνησης, ότι τον Ιούνιο έρχονται νέα μέτρα που θα είναι πολύ δύσκολα. Και θέλω να σας ρωτήσω αν αυτό παίζει ρόλο στον πολιτικό σχεδιασμό για τις εκλογές.
Είναι σαφές ότι παίζει ρόλο. Είναι σαφές ότι και μέσα στο ελληνικό πολιτικό σύστημα υπάρχουν δύο κέντρα. Ένα είναι αυτό που αποφάσισε απ’ ότι φαίνεται να προχωρήσει τις διαδικασίες για εκλογές πριν το Μάη, 29 Απρίλη  ή 6 Μάη δεν ξέρω ποια είναι η απόφασή τους. Πάντως το γεγονός ότι πάνε τα εκκαθαριστικά της εφορίας πιο μετά είναι χαρακτηριστικό. Και θα το κάνει αυτό γιατί αντιλαμβάνονται ότι όσο περνάει ο χρόνος κινδυνεύουν να δουν μονοψήφια ποσοστά και στα δυο μεγάλα κόμματα, άρα  προσπαθούν να συμμαζέψουν τα ασυμμάζευτα με εκβιασμούς που θα ενταθούν το επόμενο διάστημα, με τρομοκρατικά διλήμματα που θα τεθούν.
Το άλλο κέντρο είναι αυτό που έχει άμεση σύνδεση με Γιούνκερ και Σόιμπλε.
 Γι’ αυτό σας λέω ότι ακόμα δεν είμαι βέβαιος τι έχει αποφασιστεί και αυτοί δεν ξέρω αν έχουν δώσει το πράσινο φως για εκλογές στην Ελλάδα,  γιατί θεωρούν ότι η Ελλάδα είναι αποικία τους. Για μας η δυνατότητα μεγάλων αλλαγών, η δυνατότητα ανάκτησης της λαϊκής κυριαρχίας και επαναφοράς της δημοκρατίας στην Ελλάδα περνάει μέσα από την ενεργοποίηση του λαϊκού παράγοντα. Δεν πρόκειται να πέσουν ως ώριμο φρούτο ούτε αυτές τις πολιτικές, ούτε αυτά τα κόμματα που την στηρίζουν. Αλλά θα πέσουν κάτω από τη λαϊκή πίεση και τη λαϊκή αντίδραση. Όπως έπεσε η κυβέρνηση Παπανδρέου από τον κόσμο που ήταν στους δρόμους και διαδήλωνε, έτσι πιστεύουμε ότι θα πέσει η κυβέρνηση Παπαδήμου.
-    Θα κλείσω λίγο με τα δικά μας εδώ, με το ραδιοτηλεοπτικό συμβούλιο και το πολύ υψηλό πρόστιμο 38 χιλιάδες ευρώ συνολικά σε μία μέρα –δεν υπάρχει προηγούμενο σε ελληνικό ραδιόφωνο- για τον Real Fm. Θέλω το σχόλιό σας….
Νομίζω ότι μπαίνουμε σ΄ ένα τοπίο επικοινωνιακού μνημονιακού ολοκληρωτισμού. Έτσι το χαρακτηρίζω εγώ. Που σημαίνει τι;  Σημαίνει ότι όσα μέσα; Ενημέρωσης κατορθώνουν και επιβιώνουν –και είναι ελάχιστα αυτά- με διαφορετική άποψη και με πλουραλισμό, ελάχιστα. Γιατί εδώ επιβάλλεται ο κανόνας του τριγώνου της αμαρτίας. Το πολιτικό σύστημα πριμοδοτεί τους τραπεζίτες, οι τραπεζίτες δίνουν δάνεια σ΄ αυτούς που επιθυμούν, στους ιδιοκτήτες ΜΜΕ που επιθυμούν και αυτοί με τη σειρά τους στηρίζουν το πολιτικό σύστημα. Όσοι φεύγουν απ΄ αυτόν τον κανόνα και θέλουν να επιβάλουν, όχι οι ίδιοι κατ΄ ανάγκη μια διαφορετική στρατηγική, αλλά τη δημοσιογραφική δεοντολογία και τον πλουραλισμό βρίσκονται εκτός στήριξης και θα υπόκεινται και την μήνι του συστήματος.
Είναι πρωτοφανές αυτό που γίνεται. Είναι πρωτοφανές να επιβάλλονται  τέτοια εξοντωτικά πρόστιμα γιατί ακούγονται διαφορετικές απόψεις. Και νομίζω ότι μας οδηγούν σε άλλες εποχές. Υπ΄ αυτή την έννοια θα ήθελα να επισημάνω ότι το πρόβλημα δεν είναι το αν ο κ. Τράγκας χρησιμοποιεί καμιά φορά και καμιά λαϊκή έκφραση..
-    Ας του κάνουν σύσταση αν πει κάτι.. Εμείς του κάνουμε εδώ και από τον αέρα συστάσεις να είναι πιο κόσμιος. Αλλά είναι άλλο η κοσμιότητα και άλλο η οικονομική εξόντωση του σταθμού.
Ο ακροατής έχει και τη δυνατότητα να εκτιμήσει και να κρίνει και αν δεν του αρέσει να αλλάξει και σταθμό. Έχει τη δυνατότητα επιλογής. Αυτό που δεν μπορώ να κατανοήσω είναι τη σπουδή να επιβληθούν εξοντωτικές ποινές στις συγκεκριμένες εκπομπές και στο συγκεκριμένο σταθμό, όταν γνωρίζουμε ότι σε άλλες περιπτώσεις δεν έχει επιδειχθεί τόσο μεγάλος ζήλος.
Όλα αυτά μας οδηγούν στο συμπέρασμα… επαναλαμβάνω, ότι το μεγάλο θύμα του μνημονίου είναι η ίδια η δημοκρατία. Είναι ο πλουραλισμός των απόψεων και η δημοσιογραφική δεοντολογία.
To Γραφείο Τύπου

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΤΟΥ ΣΥΝ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΣΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ

Το σχέδιο ολοκλήρωσης της κατεδάφισης του δημοσίου και της κατάργησης του κοινωνικού κράτους βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη. Η λυσσαλέα εκστρατεία κατασυκοφάντησης του δημοσίου και της χρησιμότητας του δημόσιου τομέα συνοδεύεται με εξαγγελίες μέτρων δήθεν «αναμόρφωσης» του κράτους.
Η περιβόητη «αξιολόγηση» δομών και προσωπικού της δημόσιας διοίκησης, υπό την καθοδήγηση Γάλλων «ειδικών» και της task force, δεν αποβλέπουν στην αντιμετώπιση των παθογενειών ή δυσλειτουργιών της κρατικής μηχανής, ούτε θα λύσουν το δημοσιονομικό πρόβλημα της χώρας, όπως ισχυρίζονται, αλλά, αντίθετα, συνδέονται με την παραπέρα περικοπή των δημόσιων κοινωνικών αγαθών, τις απολύσεις και τη δραματική αύξηση της ανεργίας, τη συρρίκνωση των εργασιακών δικαιωμάτων των εργαζομένων, τις συνεχείς εκχωρήσεις παραγωγικών δραστηριοτήτων και ιδιωτικοποιήσεων με σκοπό την εξυπηρέτηση μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων.
Τα κριτήρια «αξιολόγησης» και οι επιδιωκόμενοι στόχοι είναι σαφείς και δεν επιδέχονται παρερμηνείες. Μειώνοντας τις δημόσιες δαπάνες σε τριτοκοσμικά επίπεδα, πετσοκόβοντας τους μισθούς και απολύοντας υπαλλήλους, μειώνοντας παραπέρα τις δημόσιες επενδύσεις, έρχονται στη συνέχεια να συσχετίσουν την αποδοτικότητα με τους δραματικά συρρικνωμένους προϋπολογισμούς και την παραπέρα μείωση του κόστους λειτουργίας με την εκχώρηση αρμοδιοτήτων στον ιδιωτικό τομέα. Η αφηρημένη έννοια της προβαλλόμενης αποτελεσματικότητας υποκρύπτει επιλογές βαθιά ταξικές. Είναι σαφές ότι οι τομείς της υγείας, της παιδείας, της πρόνοιας, της κοινωνικής ασφάλισης του πολιτισμού δεν αποτελούν προτεραιότητες για τρόικα και συγκυβέρνηση., Απλά στέλνονται στον Καιάδα, μαζί με χιλιάδες εργαζόμενους στο δημόσιο, καταδικάζοντας τους πολίτες να ακριβοπληρώνουν πλέον για την παροχή στοιχειωδών κοινωνικών αγαθών.
Αυτές οι καταστροφικές πολιτικές δεν πρέπει να περάσουν. Όλοι μαζί μπορούμε να ανατρέψουμε τις μνημονιακές πολιτικές και τους εκφραστές τους.
Τμήμα Δημόσιας Διοίκησης

Αποσπάσματα συνέντευξης του Δ.Παπαδημούλη στο ραδιόφωνο της «ΝΕΤ» (Τ. Σαραντής - Π. Τσούτσιας) για τις τρέχουσες πολιτικές εξελίξεις

Δ. Παπαδημούλης: «Η θεωρία «εγώ σας κυβέρνησα, εγώ έφτιαξα αυτή την οικονομία, αυτό το κράτος, αυτή τη διαφθορά αλλά για όλα φταίει η αριστερά που με παρέσυρε» δεν πείθει ούτε τα μικρά παιδιά!»
Για την επίθεση που εξαπέλυσαν στην αριστερά Σαμαράς και Βενιζέλος
Είναι παράδοξο αν όχι υποκριτικό, αυτοί που κυβέρνησαν εναλλάξ τη χώρα για χρόνια και την έφεραν σ’ αυτά τα χάλια, να ισχυρίζονται ότι δε φταίνε αυτοί αλλά φταίει η αριστερά που τους παρέσυρε.
Δηλαδή για το μεγάλο σπάταλο, αναποτελεσματικό κράτος, με τα έντονα στοιχεία γραφειοκρατίας και διαφθοράς φταίει η αριστερά που τους επηρεάζει ιδεολογικά; Φταίει η αριστερά που έδιναν και έπαιρναν μίζες και έδιναν δώρα σε κολλητούς;
Αυτό που είδαμε χθες από τον κ. Σαμαρά και από τον κ. Βενιζέλο σε αγαστή σύμπνοια ήταν μια επίθεση στην αριστερά που θύμιζε άλλες εποχές. Πολύ φοβάμαι ότι ακόμα δεν έκανε τη μεταγραφή Βορίδη ο κ. Σαμαράς και τον κατέστησε και ιδεολογικό καθοδηγητή.
Η ΝΔ με τον κ. Σαμαρά έχει κάνει μια συντηρητική μετατόπιση η οποία εντείνεται με τις μεταγραφές από την ακροδεξιά. Επίσης ο κ. Σαμαράς κατέφυγε σ’ αυτή την αντι-αριστέρη υστερία για να κρύψει μια τρομακτική μεταστροφή, που λαϊκά λέγεται και κωλοτούμπα, σε θέματα κεντρικής πολιτικής: από αντι-μνημονιακός έγινε ο βασικός εγγυητής του μνημονίου! Ο δε ισχυρισμός του κ. Σαμαρά ότι το δεύτερο μνημόνιο είναι καλύτερο από το πρώτο, δεν πείθει κανέναν.
Χθες όλος αυτός ο μπουχός με την αντι-αριστερή υστερία έγινε σχεδιασμένα για να καλύψει την πράξη νομοθετικού περιεχομένου με την οποία ΠΑΣΟΚ και ΝΔ κόβονται αναδρομικά από 14 Φεβρουαρίου, με μια αυταρχική μορφή αποφάσεων, 22% οι κατώτατοι μισθοί, κατά 32% οι κατώτατοι μισθοί για τους νέους εργαζόμενους, καταργείται η προσφυγή στη Διαιτησία, όταν βρίσκουν τοίχο με τον εργοδότη στη διαπραγμάτευση. Καταργείται η κλαδική σύμβαση ουσιαστικά, μετά την παρέλευση του τριμήνου της τριτενέργειας, καταργώντας και το ρόλο των συνδικάτων.
Καταργείται, κάτι το οποίο δεν απασχολεί και πολύ κακώς τα ΜΜΕ, που είναι το πάγωμα όλων των ωριμάνσεων για τους εργαζόμενους και τους μισθωτούς μέχρις ότου πέσει η ανεργία κάτω από το 10%. Μια φυσιολογική αύξηση του μισθού που παρακολουθεί τον πληθωρισμό παγώνει μέχρι η ανεργία που σήμερα ξεπερνά το 20%, πέσει κάτω από 10%.
Η επίθεση κατά της αριστεράς οφείλεται στις δημοσκοπήσεις. Δεν θέλουν να αφήσουν τα πράγματα να εξελιχθούν ομαλά και δημοκρατικά που δείχνουν μεγάλη μείωση των ποσοστών των εταίρων του δικομματισμού. Κι επειδή τώρα κυβερνούν μαζί και δεν μπορούν να εισπράττουν ο ένας την φθορά του άλλου κι επειδή κατ’ επιταγή των δανειστών μας ετοιμάζουν και το μετεκλογικό σενάριο συνεργασίας, «όλα τα στραβά του κόσμου τα κάνει η αριστερά».
Την θεωρία «εγώ σας κυβέρνησα, εγώ έφτιαξα αυτή την οικονομία, αυτό το κράτος, αυτή τη διαφθορά αλλά για όλα φταίει η αριστερά που με παρέσυρε», δεν πείθει ούτε τα μικρά παιδιά».
Για τα εκφοβιστικά διλήμματα και την αντι-αριστερή προπαγάνδα που βλάπτει τον τόπο
Μέχρι τις εκλογές ούτε οι δανειστές μας, ούτε τα η Τρόικα, ούτε τα δύο κόμματα θα αφήσουν τα πράγματα να εξελιχθούν ομαλά. Δηλαδή, με δημοκρατικό διάλογο, με επιχειρήματα και με μια αριστερά να πάει στο σύνολο της στο 40%. Θα βάλουν «λυτούς και δεμένους», με μπόλικη προπαγάνδα, με μπόλικα αποπροσανατολιστικά διλήμματα  για να μας γυρίσουν πίσω. Αυτό δεν θα είναι κακό για την αριστερά αλλά  με βάση την ιστορία, θα είναι κακό για τον τόπο.
Κάνω έκκληση στις εχέφρονες ανθρώπους που υπάρχουν σε ΠΑΣΟΚ και ΝΔ να μην ξαναγυρίσουν πίσω τον τρόπο που συζητά και οργανώνεται αυτή η κοινωνία. Αυτός ο μονομερής κοινωνικός πόνος που πέφτει στις πλάτες των χαμηλών και μεσαίων στρωμάτων αλλά και στη νέα γενιά, δεν μπορεί να απαντιέται με αντι-αριστερές ψυχώσεις.
Ανάπτυξη και Δικαιοσύνη χρειάζεται αυτός ο τόπος. Δεν μπορούν αυτοί που οδήγησαν την χώρα στα βράχια και την κοινωνία στη χρεωκοπία να εμφανιστούν ως το ΕΚΑΒ και οι διασώστες.
Για την απλή αναλογική
Δεν υπάρχει άλλος τρόπος από τη δημοκρατία. Να τι μπορεί να κάνει η κυβέρνηση Παπαδήμου: να φέρει νόμο απλής αναλογικής που ισχύει στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, ώστε οι πολίτες να διαλέξουν πρόσωπα, προγράμματα και να δώσουν αυτοί και όχι οι δανειστές και εξωθεσμικά κέντρα εντολή για ποια κυβέρνηση θα σχηματιστεί.
To Γραφείο Τύπου

ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ Κ.Ο. ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ, ΑΛΕΞΗ ΤΣΙΠΡΑ ΜΕΤΑ ΤΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΜΕ ΔΙΕΘΝΗ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΙΑ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΩΝ ΑΚΤΙΒΙΣΤΩΝ

Ο πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας συναντήθηκε σήμερα με διεθνή αντιπροσωπεία συνδικαλιστών και ακτιβιστών από κοινωνικά κινήματα και συνδικάτα της Ευρώπης, οι οποίοι δήλωσαν την αντίθεσή τους σχετικά με τα μέτρα που επιβάλλονται στην Ελλάδα.
Σε δηλώσεις του μετά τη συνάντηση ο Αλ. Τσίπρας τόνισε:
«Είναι φανερό ότι βρισκόμαστε μπροστά σε μια ανίερη συμμαχία Γιούνκερ-Βενιζέλου-Σαμαρά με στόχο να εκβιαστεί ο λαός μας με τρομοκρατικά διλήμματα, να αναχαιτιστεί η αριστερά και να διαιωνιστεί το μνημονιακό καθεστώς της υποτέλειας.
Πρέπει να γνωρίζουν όμως ότι λαός που δοκιμάζεται δεν μπορεί άλλο να εκβιάζεται.
Και κάτι ακόμη για τον κ. Σαμαρά. Η Αριστερά δεν κουνάει το δάχτυλο σε κανέναν. Η Αριστερά αγωνίζεται για να μην ισοπεδωθεί η κοινωνία και να μη γίνει η χώρα μας αποικία. Άλλοι κουνάνε το χέρι στον κ. Σαμαρά, όχι η Αριστερά. Είναι οι ψηφοφόροι του που του κουνάνε μαντήλι μετά την απόφασή του να συμπαραταχθεί με το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και τον κ. Βενιζέλο στο μέτωπο του μνημονίου, της υποτέλειας και της αναξιοπρέπειας.

To Γραφείο Τύπου

Τοποθέτηση του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρη Παπαδημούλη, ειδικού αγορητή για τον εφαρμοστικό νόμο του Μνημονίου νο2, στην Ολομέλεια της Βουλής

«Τα τρία χρόνια 2009-2011 οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι αυτής της χώρας έχουν ήδη χάσει πάνω από το 1/3 του εισοδήματός τους και φέρνετε επιπλέον περικοπές»

«Κύριε Βενιζέλο, εμείς είμαστε κατηγορηματικά αντίθετοι σε αυτή την κατάχρηση του κατεπείγοντος με την οποία μετατρέπεται το Κοινοβούλιο σε πρωτοκολλητή αποφάσεων της Κυβέρνησης και της Τρόικα. Αλλά είμαστε πολύ περίεργοι να δούμε τι επιχείρημα θα βρείτε τώρα για να θεμελιώσετε το κατεπείγον στο κόψιμο μισθών, συντάξεων, επιδομάτων ανεργίας. Γιατί, δηλαδή, είναι κατεπείγον να γδέρνονται τα πιο αδύναμα κοινωνικά στρώματα και δυόμισι χρόνια δεν έχετε κάνει τίποτε για τον περιορισμό της φοροδιαφυγής, της γραφειοκρατίας, της πελατειακής σπατάλης, της ατιμωρησίας της διαφθοράς;
Για το PSI μας λέγατε ότι πρέπει να ενεργοποιηθεί η πρόταση. Τώρα ποιο είναι το επιχείρημα; Χθες το Γερμανικό Κοινοβούλιο ψήφισε χωρίς να είναι ψηφισμένος αυτός ο νόμος. Η περίφημη Σύνοδος Κορυφής που ήταν προγραμματισμένη για τις 2 Μαρτίου, απ’ ότι διαβάζω αναβλήθηκε. Γιατί, λοιπόν, να ευτελίζεται έτσι το Κοινοβούλιο σε διαδικασίες «ψεκάστε, ψηφίστε, τελειώσαμε»; Ξέρω το τυπικό ότι αυτό κρίθηκε στην Επιτροπή, αλλά επιτέλους έχετε μετατρέψει τον ευτελισμό του Κοινοβουλίου σε κανόνα και την καταφυγή στο κατεπείγον, που είναι εξαιρετική διαδικασία, σύμφωνα με το Σύνταγμα και τον Κανονισμό της Βουλής, σε μόνιμη διαδικασία του νομοθετείν. Περιμένουμε ουσιαστικές απαντήσεις.
Είναι δεδομένη, κύριε Πρόεδρε, η κατηγορηματική μας αντίθεση σε αυτόν τον ευτελισμό του Κοινοβουλίου, τον κατ’ εξακολούθησην, τον συστηματικό, αλλά τώρα πια δεν υπάρχουν καν επιχειρήματα.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, τελικά το σίριαλ του εκατομμυρίου Βουλευτή, κατέληξε στον γνωστό πλέον πολυεκατομμυριούχο σύζυγο. Όμως, η μεγαλύτερη πρόκληση αυτών των ημερών είναι ότι πίσω από το ένα εκατομμύριο ευρώ ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία προσπαθούν να κρύψουν επί μία εβδομάδα πολλά δισεκατομμύρια ευρώ που κόβονται κυριολεκτικά με τον μπαλτά από εκατομμύρια μισθωτούς, συνταξιούχους και ανέργους.
Γι’ αυτό το κακόγουστο σίριαλ του ενός εκατομμυρίου ευρώ που κλείνει σχεδόν μία εβδομάδα και τη σύγχυση που προκάλεσε ασφαλώς υπάρχουν ευθύνες και αναπάντητα ερωτηματικά. Και ο αρμόδιος Εισαγγελέας ο κ. Νικολούδης και η κ. Μπακογιάννη και ο κ. Κούβελος, ο καθένας στον τομέα της ευθύνης του, οφείλουν περαιτέρω εξηγήσεις και γι’ αυτά που είπαν και γι’ αυτά που δεν είπαν.
Όμως, η ουσία που απασχολεί εκατομμύρια Έλληνες είναι ότι αυτές τις ώρες, αυτές τις μέρες μειώνεται κατά 22% ο κατώτατος μισθός, με πράξη νομοθετικού περιεχομένου που αποφασίζει αυτή την ώρα το υπουργικό συμβούλιο. Μειώνεται κατά 32% ο κατώτατος μισθός για τους νέους. Μπαίνει τσεκούρι μεγαλύτερης μείωσης στα επιδόματα ανεργίας γι’ αυτούς που κυρίως είναι άνεργοι, τους οικοδόμους, τους ξενοδοχοϋπαλλήλους και ενταφιάζεται το τέλος των κλαδικών συμβάσεων.
Η Κυβέρνηση και με αυτό το νόμο που ψηφίζεται σήμερα με τις απαράδεκτες διαδικασίες του κατεπείγοντος και με την πράξη νομοθετικού περιεχομένου που αποφασίζει σήμερα το υπουργικό συμβούλιο και με τις εγκυκλίους που ετοιμάζει θα προκαλέσει περαιτέρω μειώσεις εισοδημάτων στο πιο αδύναμο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας.
Τα επίσημα στοιχεία, , λένε ότι στα τρία χρόνια -2009, 2010 και 2011- οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι αυτής της χώρας έχουν ήδη χάσει πάνω από το 1/3 του εισοδήματός τους, ένα μέρος με περικοπές στις ονομαστικές τους αμοιβές, ένα μέρος μέσω του ροκανίσματος που προκαλεί ο πληθωρισμός και ένα μέρος μέσω της αύξησης της φορολογίας. Όλα αυτά που συζητούμε τώρα, οι καινούργιες περικοπές θα έλθουν επιπλέον.
Την ίδια ώρα η Κυβέρνηση, με την αγαστή σύμπνοια του ΠΑΣΟΚ και της Νέας Δημοκρατίας, ξεπλένει έναντι πινακίου φακής –απ’ ό,τι πληροφορούμαι- μεγάλα σκάνδαλα όπως η SIEMENS.
Η εξεταστική επιτροπή είχε λογαριάσει τη ζημία του δημοσίου σε 2 δισεκατομμύρια ευρώ, με πρόταση των συναδέλφων του ΠΑΣΟΚ και τώρα, έναντι ενός ποσού δεκάδες φορές μικρότερου σε πραγματικό ρευστό, θέλετε να κλείσετε την υπόθεση μετατρέποντας την Κυβέρνηση Παπαδήμου σε πλυντήριο, παίρνοντας ψίχουλα και την ίδια ώρα συνομολογείτε και δίνετε πιστοποιητικό εντιμότητας και νομιμότητας στη SIEMENS, χωρίς να παίρνετε τίποτα από ονόματα και από στοιχεία και για τα ταμεία των κομμάτων και την αμαρτωλή υπόθεση του 2% -που είναι πιστοποιημένη, με απόφαση του γερμανικού δικαστηρίου- και για τα πρόσωπα που εμπλέκονται σε αυτό το μεγάλο και πολύχρονο σκάνδαλο.
Να πάμε στο άλλο θέμα; Οι περίφημη συμφωνία με την Ελβετία. Εδώ και μήνες ο κ. Βενιζέλος απαντούσε ότι όπου να είναι έρχεται η συμφωνία για κύρωση. «Εντός των προσεχών ημερών» μου έλεγε πέρυσι το Σεπτέμβριο. Μου έλεγε «θα πάρουμε και πολλά χρήματα, με τη φορολόγηση των τόκων και των καταθέσεων και ονόματα για να ελέγξουμε ποιοι μεγαλόσχημοι και χρυσοκάνθαροι έβγαλαν δισεκατομμύρια στην Ελβετία και αλλού». Πριν λίγες μέρες, την Παρασκευή, ο κ. Βενιζέλος εδώ αυτοδιαψεύστηκε και είπε ότι παραπέμπεται στις καλένδες η διμερής συμφωνία με την Ελβετία, καθώς είναι θέμα γενικότερης συμφωνίας.
Μέσα στην εβδομάδα, ξεκινώντας από το σημερινό υπουργικό συμβούλιο, έρχονται κι άλλα: πάγωμα των ωριμάνσεων, δηλαδή των αυξήσεων που παίρνει με την πάροδο του χρόνου, με βάση συμβάσεις, με βάση το μισθολόγιο ο κάθε εργαζόμενος, δια βίου. Ξέρετε τι λέει το πρόγραμμα που έχετε ψηφίσει, κύριοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και της Νέας Δημοκρατίας; Παγώνουν οι ωριμάνσεις μέχρι η ανεργία να πέσει κάτω από 10%. Η ανεργία σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία είναι πολύ πάνω από 20% και θα πάρει χρόνια, δεκαετίες να φτάσει σε τέτοια ποσοστά. Μέσα στην εβδομάδα αποφασίζετε το κλείσιμο της εργατικής εστίας και της εργατικής κατοικίας ξεθεμελιώνοντας τα τελευταία υπολείμματα ενός κοινωνικού κράτους. Και βάζετε και άλλο ένα γερό τσεκούρι στο πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων κόβοντας άλλα 400 εκατομμύρια ευρώ, πράγμα που θα έχει ως μαθηματική συνέπεια την ακόμα βαθύτερη ύφεση.
Έρχομαι στα άρθρα του συζητούμενου νομοσχεδίου.
Άρθρο 1 και άρθρο 6: γερό τσεκούρι στις κύριες και τις επικουρικές συντάξεις και μάλιστα αναδρομικά από 1ης Ιανουαρίου. Δηλαδή, το Πάσχα οι εργαζόμενοι και οι συνταξιούχοι με την αναδρομική εφαρμογή θα πάρουν ψίχουλα. Κόβετε άγρια συντάξεις για να μαζέψετε 325 εκατομμύρια ευρώ.
Στο άρθρο 2, τινάζετε στον αέρα και αναπροσαρμόζετε όλα τα βασικά μεγέθη του προϋπολογισμού του τρέχοντος έτους που ψηφίσατε πριν από μόλις 2 μήνες σ’ αυτή τη Βουλή. Η ύφεση από 2,8% που την προβλέπατε θα περάσει το 5% -ορισμένοι λένε ότι θα περάσει το 6%- για πέμπτη συνεχόμενη χρονιά. Η ύφεση αθροιστικά υπερβαίνει το 20%. Δεν υπάρχει σε άλλη ευρωπαϊκή χώρα τέτοιο πράγμα. Δεν έχει ξανασυμβεί στην Ελλάδα μετά την περίοδο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Τέτοιο μέγεθος ύφεσης προβλέπεται φέτος μόνο στο Σουδάν. Αλλάζετε και τα πάντα. Επειδή έχει πέσει έξω ο προϋπολογισμό το 2011, - τα έσοδα στο Φ.Π.Α. είναι -19%- λέτε ότι θα έχετε χαμηλότερα έσοδα. Και επειδή δεν μπορείτε να περιορίσετε φοροδιαφυγή ή κρατική σπατάλη κόβετε από το κοινωνικό κράτος και από το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων.
Έρχομαι στο άρθρο 5. Είναι μνημονιακή υποχρέωση οι συγχωνεύσεις και ο εξορθολογισμός κάποιων φορέων που κάνουν έρευνα; Από πού προκύπτει; Κάνατε ποτέ διαβούλευση σοβαρή γι’ αυτό το θέμα;
Άρθρο 7: νέα παράταση μέχρι τον Ιούνιο στις ρυθμίσεις για τα αυθαίρετα. Ως μηχανικός σας λέω ότι αυτές οι διαρκείς παρατάσεις τροφοδοτούν ένα νέο κύμα, μια νέα γενιά αυθαιρέτων. Γιατί όσοι είναι  μέσα στα σχετικά κυκλώματα επωφελούνται της νέας παράτασης για να ρίξουν όπως-όπως μια πλάκα και να νομιμοποιήσουν αυτό που θα φτιάξουν ως αυθαίρετο. Ή κάνετε ότι δεν καταλαβαίνετε;
Διότι, αυτή τη φορά η παράταση συμπίπτει και με την προεκλογική περίοδο που παραδοσιακά τις προεκλογικές περιόδου γίνεται το όργιο της παρανομίας.
Θα δώσω σε ένα θέμα δίκιο στον Αντιπρόεδρο, όχι φυσικά σ’ αυτή την κινδυνολογία ότι όποιος είναι εναντίον του μνημονίου, εναντίον της κυβερνητικής πολιτικής, εναντίον του διδύμου Μερκοζί, εναντίον του Σόιμπλε, είναι τάχατες οπαδός της χρεοκοπίας και της δραχμής. Αυτά είναι βολικά προπαγανδιστικά επιχειρήματα για να κινδυνολογείτε. Δεν πείθουν. Είπε, όμως, ένα πράγμα που είναι σωστό. Όσα προβλέπονται σ’ αυτό τον εφαρμοστικό νόμο προδιαγράφονται με σαφήνεια στο δεύτερο μνημόνιο, το οποίο ήδη ψηφίστηκε με αιματηρές διαγραφές για τρεις κοινοβουλευτικές ομάδες την περασμένη Κυριακή.
Επειδή βλέπω ότι γίνεται ένα εσωτερικό παζάρι, που δεν μας αφορά, μέσα στο ΠΑΣΟΚ και τη Νέα Δημοκρατία γύρω από τη πιθανότητα μετάνοιας και επανόδου κάποιων συναδέλφων των δυο κομμάτων ανάλογα με την ψήφο τους, θέλω να πω ότι είναι αδιανόητο, παράλογο με βάση την κοινή λογική κάποιος να καταψηφίζει το μνημόνιο επειδή κόβει μισθούς, συντάξεις και επιδόματα ανεργίας αλλά να ψηφίζει τους νόμους με τους οποίους υλοποιείται το μνημόνιο. Θα είναι το έσχατο της αναξιοπιστίας. Και είναι ένας παραπάνω λόγος που η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ ζητά ονομαστική ψηφοφορία και επί της αρχής αλλά και στα άρθρα 1, 2, 5 και 6 που υλοποιούν αυτές τις μεγάλες μειώσεις σε βάρος των πιο αδύναμων αυτής της κοινωνίας. Για να κρεμαστεί ο κάθε ένας από το ποδαράκι του. Πέρα από την αξιοπιστία των κομμάτων υπάρχει και το θέμα της αξιοπιστίας των προσώπων.
Έρχομαι στο χρόνο που μου απομένει, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στις δυο τροπολογίες. Καταρχήν δεν είναι τροπολογίες, είναι επιπλέον νομοσχέδια όπως συνηθίζει πια αυτή η Κυβέρνηση. Είναι το νομοσχέδιο για τις τράπεζες και την ανακεφαλαιοποίησή τους το οποίο η Κυβέρνηση βαπτίζει τροπολογία σαν τους καθολικούς καλόγερους.
Πρώτα από όλα ακόμη δεν ξέρουμε πόσα θα πάρουν οι τράπεζες με την ανακεφαλαιοποίηση. Στην αρχή έλεγαν 10, μετά το πήγαν στα 30, μετά το πήγαν στο 40 και τώρα διαβάζω για 50. Δεν ξέρουμε πόσα θα πάρουν από το νέο πακέτο. Το βέβαιο, όμως, είναι ότι τα κλειδιά, παρότι τα λεφτά θα τα βάλει το δημόσιο από το δάνειο που θα πάρει, θα τα κρατήσουν οι μεγαλομέτοχοι. Γιατί; Διότι η ανακεφαλαιοποίηση γίνεται κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των ιδιωτών μεγαλομετόχων των τραπεζών, τόσο πολύ που αναγκάζεται αυτή η Κυβέρνηση αυτοεξευτελιζόμενη να πετάει στα σκουπίδια και να αναιρεί ρυθμίσεις που η ίδια ψήφισε το Φθινόπωρο του 2011 και μάλιστα ορκιζόταν ότι δεν πρόκειται να τις αλλάξει με τίποτα.
Πώς γίνεται αυτό; Θα πάρουν για αυτή την ανακεφαλαιοποίηση, δηλαδή το δημόσιο, κοινές μετοχές, αλλά όχι κοινές μετά ψήφου, όπως προβλέπει η νομοθεσία, αλλά με ψήφο μόνο στα θέματα στρατηγικής σημασίας. Ζήσε Μάη μου να φας τριφύλλι! Τα κλειδιά, το κουμάντο, δηλαδή, θα συνεχίσουν να το κάνουν οι ιδιώτες μεγαλομέτοχοι χωρίς να βάλουν το χέρι στην τσέπη.
Για την συμμετοχή των ιδιωτών, το πλαφόν, το χρόνο επαναγοράς των μετοχών, τον τρόπο υπολογισμού, όλα αυτά θα καθοριστούν όχι από το νόμο αλλά με υπουργική απόφαση. Λευκή επιταγή στον κ. Βενιζέλο ή στον διάδοχό του, εάν αποφασίσει και αυτός να παραιτηθεί ακολουθώντας το παράδειγμα του κ. Παπουτσή.
Εκτός αυτών υπάρχει στο άρθρο 5 της τροπολογίας για τις τράπεζες και μια φωτογραφική, σκανδαλώδης διάταξη που λέει ότι όσοι με την ανταλλαγή των ομολόγων αποκομίσουν κεφαλαιακά κέρδη, αυτά θα είναι αφορολόγητα. Όσοι, δηλαδή, αγόρασαν κερδοσκοπώντας πάνω στο σενάριο της ασύντακτης χρεοκοπίας από τη δευτερογενή αγορά τα ομόλογα του ελληνικού δημοσίου πιο χαμηλά από ότι οι όροι της ανταλλαγής και έχουν κέρδη, δεν θα φορολογηθούν, δεν θα πληρώσουν κανένα ευρώ. Θα μείνουν εντελώς αφορολόγητα.
Εξηγήστε μας, κύριε Οικονόμου, το εξής: Γιατί αυτή η φωτογραφική διάταξη; Όλα πια πρέπει να τους τα δώσετε;
Έρχομαι στην τροπολογία της ΕΛΣΤΑΤ, την οποία, απ’ ό,τι άκουσα από τον κ. Βενιζέλο, ενέκρινε ομόφωνα το Υπουργικό Συμβούλιο, δηλαδή και ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία. Ερωτώ τώρα τους παρισταμένους συναδέλφους της Νέας Δημοκρατίας και συγκεκριμένα, τον κ. Μουσουρούλη, που είναι και Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος το εξής. Σας έχω ακούσει να είστε στα κεραμίδια  -και σωστά- συμπλέοντας με την Αριστερά, που τώρα τελευταία την ελεεινολογείτε, για την ενός ανδρός αρχή στην ΕΛΣΤΑΤ, για τις απαράδεκτες διαδικασίες με τις οποίες διαλύθηκε το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΛΣΤΑΤ, για κάποια «μαγειρέματα» που έγιναν από το ΠΑΣΟΚ τους τρεις τελευταίους μήνες, σε συνέχεια των «μαγειρεμάτων» που κάνατε εσείς εννιά μήνες όσον αφορά τη διαμόρφωση του ελλείμματος του 2009.
Η τροπολογία που τώρα υπερψηφίζετε και είπαν «ναι» οι έξι Υπουργοί και Υφυπουργοί σας, κύριε Μουσουρούλη, τι κάνει; Λέει «ναι», με τη βούλα του νόμου, στην ενός ανδρός αρχή για τον κ. Γεωργίου, δίνει την πλήρη εξουσιοδότηση να φτιαχτούν, κατ’ επιταγήν του ΔΝΤ και με υλοποιητή τον κ. Γεωργίου, όλες οι δομές και οι λειτουργίες για την παραγωγή των στατιστικών στοιχείων, κάνοντας τη βασική παραταξιακή σας εφημερίδα, τον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ, να γράφει: «Η Τρόικα παίρνει τον έλεγχο της ΕΛΣΤΑΤ».
Θα το ψηφίσετε; Το ψηφίσατε στο Υπουργικό Συμβούλιο. Θα το ψηφίσετε και στην Ολομέλεια, στην ονομαστική ψηφοφορία;
Διότι υπάρχει ένα θέμα συνέπειας λόγων και έργων. Πριν μια εβδομάδα έγινε εδώ σκοτωμός ανάμεσα στον κ. Βενιζέλο και τον κ. Δένδια, με αφορμή τη συζήτηση περί Εξεταστικής Επιτροπής. Έφθασαν σε πολύ χαμηλό επίπεδο οι αντιπαραθέσεις, διότι υποτίθεται ότι είχατε πολύ διαφορετική γραμμή και τώρα υλοποιείτε χέρι-χέρι -χωρίς τον κ. Καρατζαφέρη αυτή τη φορά- την ίδια πολιτική.
Εξηγούμαι, λοιπόν, ότι καταψηφίζουμε επί της αρχής, καταψηφίζουμε και τα άρθρα και ζητούμε ονομαστική ψηφοφορία στα άρθρα 1, 2, 5 και 6.»

Ερώτηση Δ.Παπαδημούλη, βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ: Η σκοπιμότητα ιδιωτικοποίησης του αυτοκινητοδρόμου της Εγνατίας Οδού και η ομαλή συνέχεια της λειτουργίας της εταιρείας «ΕΓΝΑΤΙΑΟΔΟΣ Α.Ε»

Στη Βουλή φέρνει ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δ. Παπαδημούλης με  ερώτησή του, το θέμα της ιδιωτικοποίησης του αυτοκινητοδρόμου της Εγνατίας Οδού, μετά την υπαγωγή της στο Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ) και τα προβλήματα που πηγάζουν από αυτή την υπαγωγή.
Ο βουλευτής  ρωτάει τι σκοπεύει η κυβέρνηση  να κάνει, προκειμένου να επανέλθει η εποπτεία της εταιρείας στον φυσικό της φορέα, το ΥΠΥΜΕΔΙ .
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ερώτησης:
Ερώτηση
Προς τους κ. Υπουργούς: Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων  - Οικονομικών
Θέμα: Η σκοπιμότητα ιδιωτικοποίησης του αυτοκινητοδρόμου της Εγνατίας Οδού και η ομαλή συνέχεια της λειτουργίας της εταιρείας «ΕΓΝΑΤΙΑΟΔΟΣ Α.Ε» μετά την υπαγωγή της στο Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ)
Σύμφωνα με το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012-2015 και στα πλαίσια των ευρύτερων ιδιωτικοποιήσεων -αποκρατικοποιήσεων, προβλέπεται μέσα στο 2012 και η παραχώρηση της λειτουργίας, συντήρησης και εκμετάλλευσης του αυτοκινητοδρόμου της Εγνατίας οδού και μάλιστα σε ποσοστό 100%.
Στο πλαίσιο υλοποίησης της παραπάνω πολιτικής και δυνάμει της διυπουργικής απόφασης (αρ. ΦΕΚ 2501/4-11-2011), φέρεται να  υπογράφηκε στις 30/11/2011 σύμβαση μεταξύ του Υπουργού Οικονομικών και του Ταμείου Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου  (ΤΑΙΠΕΔ), σύμφωνα με την οποία (η παρακάτω περιγραφή προκύπτει από την προαναφερθείσα διυπουργική απόφαση καθώς η ίδια η σύμβαση δεν έχει δημοσιοποιηθεί) παραχωρούνται σε αυτό το Ταμείο, τα δικαιώματα του ελληνικού δημοσίου άσκησης ψήφου επί ποσοστού 100% του μετοχικού κεφαλαίου της εταιρείας «ΕΓΝΑΤΙΑ ΟΔΟΣ Α.Ε».
Αυτό ουσιαστικά σημαίνει, ότι η εποπτεία της «ΕΓΝΑΤΙΑ ΟΔΟΣ Α.Ε» έχει μεταβιβαστεί από το ΥΠΥΜΕΔΙ στο ΤΑΙΠΕΔ για το σύνολο των δραστηριοτήτων της εταιρείας, οι οποίες είναι πολύπλευρες και, πέρα από την λειτουργία, συντήρηση και εκμετάλλευση του αυτοκινητοδρόμου, περιλαμβάνουν και την διαχείριση μελετών και κατασκευών δημόσιων έργων καθώς και την παροχή υπηρεσιών Συμβούλου στο σύνολο του Ελλαδικού χώρου και στα Βαλκάνια. 
Δεδομένου ότι :
•    Η Εγνατία Οδός είναι ο μοναδικός ολοκληρωμένος  κατασκευαστικά και ταυτόχρονα δημόσιος αυτοκινητόδρομος όλης της χώρας, που κόστισε συνολικά 6,5 δις ευρώ. Το κόστος αυτό επιβάρυνε αποκλειστικά τον ελληνικό λαό  (ο οποίος ελληνικός λαός θα συνεχίσει να πληρώνει για αρκετά χρόνια ακόμη καθώς η συμμετοχή του ελληνικού δημοσίου καλύφθηκε με δάνεια που ακόμα δεν έχουν εξοφληθεί) και τους ευρωπαίους  φορολογούμενους.
•    Τα χρέη της κρατικής εταιρείας που τον διαχειρίζεται «ΕΓΝΑΤΙΑ ΟΔΟΣ Α.Ε» προς τις τράπεζες (τα οποία προέκυψαν από τον αναγκαστικό δανεισμό που της επέβαλλε το ελληνικό δημόσιο προκειμένου να ολοκληρωθεί η κατασκευή του δρόμου), ανέρχονται στο ύψος των 600 εκ. ευρώ, εκ των οποίων 350 εκ. ευρώ προέκυψαν από την μη επιστροφή οφειλόμενου Φ.Π.Α από το Ελληνικό δημόσιο.
•    Μέχρι το τέλος του 2014, υπάρχουν υπογεγραμμένες συμβάσεις της εταιρείας με αναδόχους που έχουν αναλάβει την λειτουργία και ελαφρά συντήρηση του αυτοκινητοδρόμου, ύψους 22εκ. ευρώ κατ΄ έτος. Εφόσον τελικά ο αυτοκινητόδρομος παραχωρηθεί σε ιδιώτες, το ελληνικό δημόσιο θα αναγκαστεί να καταβάλλει αποζημιώσεις (βάσει του Νόμου 3986/2011), προκειμένου να λυθούν οι συμβάσεις αυτές.
•    Σύμφωνα με εκτιμήσεις του Συλλόγου Εργαζομένων, σε χρονικό ορίζοντα 30ετίας που συνήθως διαρκεί μία σύμβαση παραχώρησης, εάν η διαχείριση του αυτοκινητοδρόμου παραμείνει στην κρατική εταιρεία «ΕΓΝΑΤΙΑ ΟΔΟΣ Α.Ε», με την εγκατάσταση ηλεκτρονικών διοδίων και με λογικό αντίτιμο, το ελληνικό δημόσιο μπορεί να αποκομίσει καθαρά έσοδα άνω των 2δις. ευρώ, με ταυτόχρονη αποπληρωμή των δανείων που βαραίνουν την εταιρεία.
•    Στην «ΕΓΝΑΤΙΑ ΟΔΟΣ Α.Ε», έχουν ανατεθεί με Κ.Υ.Α έργα συνολικού εκτιμώμενου προϋπολογισμού 2δις ευρώ για την επόμενη τριετία. Τα έργα αυτά αφορούν μελέτη και κατασκευή νέων οδικών  υποδομών (ως επί το πλείστον κάθετοι άξονες), λιμενικών, κτιρίων, διαχείρισης απορριμμάτων (ΧΑΔΑ), βελτίωσης οδικής ασφάλειας κ.τ.λ, τα οποία εκτείνονται στο σύνολο της ηπειρωτικής και νησιώτικης χώρας, ενώ πέραν αυτών, ασκεί την  εποπτεία δύο πολύ σημαντικών έργων παραχώρησης (Μαλιακός-Κλειδί και Ε65) και δραστηριοποιείται με επιτυχία στα Βαλκάνια.
•    Η αξιοποίηση της εταιρεία «ΕΓΝΑΤΙΑ ΟΔΟΣ Α.Ε» μπορεί να είναι ένα σημαντικό αναπτυξιακό εργαλείο του κράτους ενώ με πρόσχημα την παραχώρηση του αυτοκινητοδρόμου κινδυνεύει να απαξιωθεί και εν τέλει να κλείσει; 
Με βάση όλα τα παραπάνω,
Ερωτώνται οι κ.κ. Υπουργοί:
•    Θα επωμιστεί ο ιδιώτης επενδυτής τα χρέη της εταιρείας «ΕΓΝΑΤΙΑ ΟΔΟΣ Α.Ε» προς τις τράπεζες ύψους περίπου 600εκ. ευρώ, ή αυτά θα βαρύνουν το ελληνικό δημόσιο; Εάν τελικά βαρύνουν το ελληνικό δημόσιο (γεγονός ανεπίτρεπτο, καθότι αυτά τα δάνεια χρησιμοποιήθηκαν αποκλειστικά για την κατασκευή του δρόμου που πρόκειται να πωληθεί  με υποθήκη τις μελλοντικές εισπράξεις των διοδίων), θα συνυπολογιστεί αυτό στο αντίτιμο της παραχώρησης; 
•    Έχει εξεταστεί ότι στο αντίτιμο της παραχώρησης θα συνυπολογιστεί το γεγονός ότι το Ελληνικό δημόσιο θα πρέπει να καταβάλλει,(βάσει του ν. 3986/2011), αποζημιώσεις στους αναδόχους  που έχουν αναλάβει την λειτουργία και την ελαφρά συντήρηση της Εγνατίας οδού μέχρι το τέλος του 2014; 
•    Πως θα υπολογιστεί το αντίτιμο της παραχώρησης;Θα εφαρμοστεί η συνταγματική αρχή της αναλογικότητας όπως έγινε σε όλους τους υπόλοιπους ελληνικούς αυτοκινητοδρόμους που παραχωρήθηκαν σε ιδιώτες; Θα κληθεί δηλαδή, ο ιδιώτης επενδυτής να καταβάλλει το 50% του κατασκευαστικού κόστους (περίπου 3 δις. ευρώ) για 30 χρόνια παραχώρησης;
•    Το αντίτιμο των υφισταμένων διοδίων θα παραμείνει στα σημερινά ποσά ή θα ανέλθει στο τριπλάσιο περίπου ύψος μετά την παραχώρηση στον ιδιώτη, προκειμένου η επένδυση να γίνει περισσότερο ελκυστική ;
•    Προτίθεται η Κυβέρνηση να προβεί σε νομοθετική ρύθμιση, προκειμένου να επανέλθει η εποπτεία της εταιρείας στον φυσικό της φορέα, το ΥΠΥΜΕΔΙ και να υλοποιηθούν απρόσκοπτα τα έργα συνολικού προϋπολογισμού 2δις. ευρώ που έχει αναλάβει η εταιρεία για την επόμενη τριετία και να μην χαθούν πολύτιμα κονδύλια του ΕΣΠΑ;
 Ο ερωτών βουλευτής
  Δημήτρης Παπαδημούλης

Ερώτηση του T. Κουράκη, βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ: Η έκδοση του προεδρικού διατάγματος για το κέντρο εκπαίδευσης και αποκατάστασης τυφλών θα πρέπει να διασφαλίσει τον εκπαιδευτικό και κοινωνικό χαρακτήρα της πρώην σχολής τυφλών

Προς τον Υπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης

Σύμφωνα με τον νόμο 3918/2011 η Σχολή Τυφλών Θεσσαλονίκης συγχωνεύτηκε με το Κέντρο Εκπαίδευσης και Αποκατάστασης Τυφλών (ΚΕΑΤ). Έκτοτε αναμένεται η έκδοση του προεδρικού διατάγματος, το οποίο θα ρυθμίζει όλες τις λειτουργίες του ΚΕΑΤ.
Θα πρέπει να σημειωθεί πως το Ίδρυμα Προστασίας Τυφλών Βορείου Ελλάδος «Ο Ήλιος»-Σχολή Τυφλών Θεσσαλονίκης, από της ιδρύσεως του μέχρι και σήμερα, έχει σαν σκοπό του την προστασία και την εκπαίδευση όλων των ατόμων με προβλήματα όρασης ανεξαρτήτως ηλικίας. Αυτός ακριβώς ο εκπαιδευτικός και κοινωνικός χαρακτήρας του Ιδρύματος θα πρέπει να διασφαλισθεί και με την έκδοση του επικείμενου Προεδρικού Διατάγματος.
Η καθυστέρηση έκδοσης του Προεδρικού Διατάγματος δημιουργεί σε καθημερινή βάση ανυπέρβλητες δυσκολίες για την εύρυθμη λειτουργία της πρώην Σχολής Τυφλών. Η Σχολή Τυφλών Θεσσαλονίκης εδώ και 40 χρόνια προσφέρει τις υπηρεσίες φιλοξενίας και σίτισης στους σπουδαστές που προέρχονται από την επαρχία και επιθυμούν να παρακολουθήσουν το ΙΕΚ-Τειρεσίας, τα μαθήματα του οποίου διεξάγονται στο ΚΕΑΤ Θεσσαλονίκης και απευθύνονται σε άτομα με προβλήματα όρασης. Φέτος, επειδή μετά τη συγχώνευση δεν έχει διασφαλιστεί ο κοινωνικός χαρακτήρας του Ιδρύματος, δεν υπάρχει καμία ενημέρωση για τους σπουδαστές οι οποίοι αιτούνται φιλοξενίας στο οικοτροφείο του Ιδρύματος. Χαρακτηριστικά, η Ένωση Τυφλών Βορείου Ελλάδος «Λουδοβίκος Μπραϊγ» αναφέρει ως η διευθύντρια της πρώην Σχολής Τυφλών απάντησε σε αίτημα σπουδάστριας πως «στο οικοτροφείο δεν γίνονται δεκτά άτομα άνω των 18 ετών», ενώ όλοι οι υπόλοιποι σπουδαστές που προέρχονται από την επαρχία χρήζουν φιλοξενίας στους χώρους του οικοτροφείου.
Επειδή, στην με αρ. πρωτ. ΓΠ19830/11-03-2011 αναφορά στα πλαίσια του κοινοβουλευτικού ελέγχου, ο Υπουργός δεσμεύτηκε ότι τα ζητήματα του κοινωνικού χαρακτήρα, της εκπαιδευτικής λειτουργίας και της διαχείρισης των περιουσιακών στοιχείων της πρώην Σχολής Τυφλών θα ρυθμιστούν με την έκδοση ΠΔ,
Επειδή, η ένταξη της Σχολής Τυφλών Θεσσαλονίκης έγινε με σκοπό να επιλυθούν τα όποια προβλήματα λειτουργίας του Ιδρύματος και όχι για να προστεθούν νέα όπως βλέπουμε σήμερα,
Επειδή, η προστασία και η εκπαίδευση στους χώρους του ΚΕΑΤ Θεσσαλονίκης θα πρέπει να αφορά όλους τους τυφλούς ανεξαρτήτως ηλικίας, ώστε να καλύπτονται και οι ανάγκες των νεοτυφλωθέντων ατόμων άνω των δεκαοκτώ ετών,
Ερωτάται ο κ. Υπουργός,
1)    Γιατί καθυστερεί η έκδοση του ΠΔ που θα ρυθμίσει τη λειτουργία του ΚΕΑΤ Θεσσαλονίκης;
2)    Δεσμεύεται ότι το επικείμενο ΠΔ θα διατηρήσει και θα διασφαλίσει τον εκπαιδευτικό και κοινωνικό χαρακτήρα του ΚΕΑΤ Θεσσαλονίκης, όπως τον γνωρίζουμε εδώ και 40 χρόνια;
Ο ερωτών βουλευτής
Τάσος Κουράκης

Αποσπάσματα συνέντευξης της Ρένας Δούρου, μέλους της Π.Γ. του ΣΥΝ, υπεύθυνης Ευρωπαϊκής Πολιτικής, στο ρ/σ «Στο Κόκκινο» (Κ. Σαββόπουλος)

Για την πανευρωπαϊκή ημέρα δράσης κατά της λιτότητας
•    Η σημερινή πανευρωπαϊκή ημέρα δράσης των συνδικάτων δεν είναι παρά η αρχή ενός διπλού αγώνα: στα κοινοβούλια και στους δρόμους και τις πλατείες
Τα κεντρικά συνθήματα που θα κυριαρχήσουν σήμερα τόσο στις Βρυξέλλες όσο και στις άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, και στην Αθήνα, στις διαδηλώσεις κατά της λιτότητας και της δημοσιονομικής πειθαρχίας, είναι χαρακτηριστικά: «για την απασχόληση και την κοινωνική δικαιοσύνη» και «φθάνει πιά! Υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις». Η δε γενική γραμματέας της Ευρωπαϊκής Συνομοσπονδίας Συνδικάτων, που διοργανώνει τη σημερινή πανευρωπαϊκή κινητοποίηση, η γαλλίδα Μπερναντέτ Σεγκόλ ήταν σαφής όταν δήλωνε ότι «θέλουμε να βροντοφωνάξουμε ότι υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις σε αυτή την Ευρώπη χωρίς αλληλεγγύη, χωρίς πρόγραμμα, χωρίς ελπίδα και χωρίς προοπτικές». Εκείνο που πρέπει να συνειδητοποιήσουμε είναι ότι κινητοποιήσεις όπως η σημερινή, ή κινήματα αλληλεγγύης προς τον ελληνικό λαό, όπως αυτό που είναι σε εξέλιξη τις τελευταίες ημέρες και στις δύο όχθες του Ατλαντικού, δεν είναι παρά η αρχή. Και βέβαια ελπίζω σήμερα οι κινητοποιήσεις στις 27 χώρες μέλη της ΕΕ, να είναι μαζικές. Ωστόσο δεν πρόκειται παρά για ένα ξεκίνημα.
Το ξεκίνημα ενός διπλού αγώνα.
Και στα κοινοβούλια και στους δρόμους και στις πλατείες! Στα κοινοβούλια, όπως κάνουμε τους 24 μήνες της κρίσης, ως ΣΥΡΙΖΑ αλλά και στην Ευρωβουλή ως Ομάδα της Ενωτικής Αριστεράς και ως ΚΕΑ, που καταθέτουμε σειρά προτάσεων που έρχονται σε ρήξη με την εφαρμοζόμενη νεοφιλελεύθερη πολιτική. Και στους δρόμους και τις πλατείες για να διαδηλώσουμε την αντίθεσή μας στην εξαθλίωση και τη φτωχοποίηση των κοινωνιών μας.
•    Η Αριστερά καλείται να δώσει αγώνα για τη διαφύλαξη του σημαντικότερου, του ουσιαστικότερου συστατικού της δημοκρατίας, των εκλογών.
Πράγματι, εκείνο που διαπιστώνουμε πλέον είναι ότι θύμα αυτής της κρίσης χρέους, είναι και η δημοκρατία. Όπως παρατηρήσατε πολύ ορθά, σήμερα στην Ελλάδα και την Ιταλία έχουμε μη εκλεγμένες κυβερνήσεις ενώ στην Ισπανία και την Πορτογαλία οι ψηφοφόροι είχαν να επιλέξουν μεταξύ κομμάτων εξουσίας που στήριζαν τις πολιτικές λιτότητας! Άρα, καταρχήν η δράση όλων των αριστερών κομμάτων, των αριστερών και δημοκρατικών πολιτών πρέπει να είναι η συστηματική, δυναμική διεκδίκηση διεξαγωγής ελεύθερων και ανόθευτων εκλογών. Ποιος να το φανταζόταν ότι εν έτει 2012 στην ευρωπαϊκή ήπειρο, θα φθάναμε στο σημείο να διεκδικούμε τη ανόθευτη διεξαγωγή εκλογών απέναντι σε κυβερνήσεις – υποχείρια των συμφερόντων των τραπεζών, των αγορών, των κάθε είδους ντόπιων και ξένων κερδοσκόπων. Και όμως. Σήμερα, περισσότερο από ποτέ άλλοτε, η Αριστερά καλείται να δώσει αγώνα για τη διαφύλαξη του σημαντικότερου, του ουσιαστικότερου συστατικού της δημοκρατίας, των εκλογών. Πρόκειται για έναν αγώνα που δεν έχουμε την πολυτέλεια να αποφύγουμε. Γιατί εκείνο που διακυβεύεται είναι, ούτε λίγο ούτε πολύ, το ίδιο το μέλλον της Ευρώπης, το μέλλον μας.
•    Η ενότητα της Αριστεράς μπορεί να είναι η καλύτερη ασπίδα προστασίας, απέναντι στις επιχειρήσεις εκφοβισμού εκ μέρους ευρωπαίων αξιωματούχων και πολιτικών.
Δεν είναι η πρώτη φορά που ακούμε παρεμφερείς προτροπές, παροτρύνσεις, και άλλες, ελάχιστα κεκαλυμμένες απειλές από ανώτατους ευρωπαίους αξιωματούχους, σχετικά είτε με το χρόνο των εκλογών, είτε με τις επιλογές που δήθεν οφείλουν να κάνουν οι έλληνες πολίτες. Τι εκφράζουν αυτού του είδους οι εκβιασμοί; Πρώτα και κύρια, τη βαθιά περιφρόνηση που τρέφουν όλοι αυτοί οι μη εκλεγμένοι γραφειοκράτες, και αναφέρομαι στους αξιωματούχους τύπου βαν Ρομπέι ή Γιουνκέρ, για τις δημοκρατικές διαδικασίες, για την έκφραση των πολιτών. Σε ό,τι αφορά πολιτικούς τύπου Σόιμπλε ή Ρέσλερ, έχουμε να κάνουμε με μια βαθιά ριζωμένη απέχθεια – θα μπορούσε να πει κανείς και φοβία - απέναντι σε οτιδήποτε έχει να κάνει με την έκφραση μιας διαφορετικής προσέγγισης από εκείνη του νεοφιλελεύθερου δόγματος. Οποιοσδήποτε δεν αποδέχεται το δόγμα αυτό, θεωρείται ή ύποπτος ή αιρετικός ή επικίνδυνος ή όλα αυτά μαζί. Εξ ου και προειδοποιήσεις προς τους πολίτες να επιλέξουν με ‘σύνεση’ τα κόμματα που θα ψηφίσουν. Τρίτον, και αυτό απορρέει από τα δύο προηγούμενα, πράγματι η δημοσκοπική άνοδος των κομμάτων της Αριστεράς στην Ελλάδα προκαλεί τους φόβους των γραφειοκρατών στις Βρυξέλλες, των πολιτικών σε Γερμανία και Γαλλία αλλά και στη χώρα μας – θυμηθείτε τον κ. Καρατζαφέρη που εξέφραζε το φόβο του μήπως ενωθούν οι δυνάμεις της Αριστεράς, αλλά κι εσχάτως-για την ακρίβεια χτες το βράδυ- όπου ο κ. Σαμαράς σε αρραγές μέτωπο με το ΠΑΣΟΚ του κ. Βενιζέλου κουνούσε το δάχτυλο στην Αριστερά κατηγορώντας την ούτε λίγο, ούτε πολύ σχεδόν για τα πάντα στα 38 χρόνια της περιβοήτης μεταπολίτευσης.
Γιατί πράγματι οι φόβοι αυτοί, εντός κι εκτός Ελλάδας, δεν πρόκειται να υλοποιηθούν όσο η Αριστερά μένει κατακερματισμένη, παρά την πρόσκληση που συστηματικά απευθύνει για αντιμνημονιακό μέτωπο, ο πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, προς το ΚΚΕ και τη Δημοκρατική Αριστερά. Και οι δύο δυνάμεις, η κάθε μία για τους δικούς της λόγους, απορρίπτουν αυτό που στο μυαλό των πάντων μοιάζει να είναι μονόδρομος. Δηλαδή την ενότητα των αριστερών αντιμνημονιακών δυνάμεων. Η ενότητα αυτή μπορεί να είναι και η καλύτερη ασπίδα προστασίας, απέναντι σε αυτές τις επιχειρήσεις εκφοβισμού.
Να θυμίσω εδώ τον τόσο διαφορετικό δρόμο που έχει επιλέξει το Κομμουνιστικό Κόμμα Γαλλίας, που υποστηρίζει τη υποψηφιότητα στις προεδρικές εκλογές της άνοιξης, στα τέλη Μαρτίου, ενός μη κομμουνιστή, του Ζαν Λικ Μελανσόν, στο πλαίσιο του Αριστερού Μετώπου. Οι Γάλλοι σύντροφοι, ξεπερνώντας μικροπολιτικές σκοπιμότητες, κατάφεραν να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων, και τα μέχρι τώρα ποσοστά του Μελανσόν στις δημοσκοπήσεις, δείχνουν ότι κερδίζουν το στοίχημά τους.
Η ΔΗΜΑΡ διόρθωσε τη δήλωσή  της έναντι του Ντι Λίνκε το πρόβλημα όμως είναι ουσίας
Η αρχική δήλωση του υπεύθυνου ευρωπαϊκής πολιτικής της ΔΗΜΑΡ ερχόταν σε καταφανή αντίθεση με τη μέχρι σήμερα στάση του κόμματος, που έχει καταψηφίσει τα δύο μνημόνια. Το Ντι Λίνκε με την απόρριψη αυτού του πακέτου βοήθειας που δεν θα πάει στους πολίτες αλλά στις τράπεζες, δεν έκανε τίποτε άλλο από το να στηρίξει με συνέπεια τις θέσεις του κι εκείνες του ΚΕΑ έναντι του χειμαζόμενου ελληνικού λαού. Αντιφατική ήταν η έκφραση απογοήτευσης από τον υπεύθυνο ευρωπαϊκής πολιτικής της ΔΗΜΑΡ. Η «διορθωτική» του δήλωση χθες το μεσημέρι, διόρθωσε μεν τα πράγματα, αλλά νομίζω ότι η διόρθωση αυτή έχει προσωρινό χαρακτήρα, γιατί το πρόβλημα δεν είναι ενός προσώπου αλλά ουσίας. Και τούτο γιατί η ΔΗΜΑΡ δεν έχει ξεκαθαρίσει ακόμη με σαφήνεια τι προτείνει για την έξοδο από την κρίση – καταψήφισε μεν τα μνημόνια, αλλά αρνείται πεισματικά το αντιμνημονιακό μέτωπο που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ. Ποια λογική πίσω από τη στάση αυτή; Πάντως ελπίζουμε να μην είναι εκείνη που βάζει πάνω από τα μικροκομματικά οφέλη, το συμφέρον των πολιτών που σήμερα βρίσκονται αντιμέτωποι με τη λαίλαπα των εφαρμοστικών νόμων που ισοπεδώνουν τις ζωές μας, επιβάλλοντας τη δια βίου λιτότητα.
To Γραφείο Τύπου

Απάντηση Παναγιώτη Λαφαζάνη στο αντι-αριστερό παραλήρημα του Αντώνη Σαμαρά

Ομιλία του Κοινοβουλευτικού Εκπροσώπου της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, κ. Παναγιώτη Λαφαζάνη, για το σχέδιο νόμου «Ρυθμίσεις συνταξιοδοτικού περιεχομένου και άλλες επείγουσες ρυθμίσεις εφαρμογής του Μνημονίου Συνεννόησης του ν. 4046/2012»

«Ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, βλέπω είστε πολύ θορυβώδεις – μα δεν ξεκίνησα, είπα ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, μπορεί να πω καλά λόγια, εσείς αγανακτείτε εκ των προτέρων. Ξέρετε το σκύλο του Παβλόφ;
Λοιπόν σας παρακαλώ, λέω, ο Αρχηγός σας δεν έρχεται συχνά, δεν επισκέπτεται συχνά τη Βουλή και το ξέρω από δικιά μου εμπειρία διότι δυστυχώς είμαι υποχρεωμένος να ζω σ’ αυτήν την Αίθουσα. Όταν τον είδα ξαφνιάστηκα, λέω, θα μιλήσει σήμερα ο κ. Σαμαράς; Μήπως ξέχασα τι έχει το νομοσχέδιο; Το νομοσχέδιο αυτό τι κάνει; Κόβει συντάξεις, κόβει επικουρικές, διαλύει την έρευνα, διαλύει την ΕΛ.ΣΤΑΤ. και την αναθέτει στο ΔΝΤ και δίνει 50 δις ευρώ στις τράπεζες, στους τραπεζίτες, για να είμαι ακριβής.
Λέω αυτά ήλθε να πει ο κ. Σαμαράς εδώ; Να τα υπερασπίσει; Αδύνατον. Μετά κατάλαβα. Βεβαίως κάτι είχα υποψιαστεί, ότι ο κ. Σαμαράς ήλθε εδώ για να εκφωνήσει ένα αντι-αριστερό παραλήρημα, ένα αντι-αριστερό παραλήρημα – δείγμα του πανικού, της αγωνίας και των αδιεξόδων του.
Θα έλεγα στον κ. Σαμαρά να μη συνεχίσει αυτό το δρόμο, διότι αν τον συνεχίσει θα μας πάει σε προηγούμενες δεκαετίες και θα αναβιώσει κλίμα άλλων δεκαετιών το οποίο, φυσικά, δε θα το πληρώσει η Αριστερά, θα το πληρώσει για άλλη μια φορά ο τόπος – πολύ φοβάμαι, ο τόπος.
Βέβαια τον κατανοώ τον κ. Σαμαρά, προσπαθεί κάπου να πιαστεί, κάτι ζητάει για να πιαστεί. Βλέπει ότι η λαϊκή βάση της παράταξής του διασκορπίζεται και διαρρέει. Βλέπει ένα μεγάλο τμήμα της Κοινοβουλευτικής του Ομάδας να μη δικαιολογεί τις στροφές, τις ανάποδες στροφές, τις οποίες επιχειρεί και να καταψηφίζει το δεύτερο μνημόνιο. Βλέπει ότι η επαναδιαπραγμάτευση την οποία μας έλεγε κατέληξε πού; Στο να μας πάει σε ένα καινούριο και πολύ χειρότερο μνημόνιο έτσι ώστε να λέμε στον κ. Σαμαρά να μην ξανα-διαπραγματευτεί, τον παρακαλούμε πάρα πολύ. Να μην ξανα-διαπραγματευτεί το οτιδήποτε.
Κατανοώ όλα αυτά τα πράγματα, αλλά η απάντηση σε όλα αυτά δεν είναι το αντι-αριστερό μέτωπο. Το καταφύγιο έχει δοκιμαστεί σε άλλες εποχές και έχει ζημιώσει πάρα πολύ τον τόπο. Αρκετά ζημιώνει με την πολιτική της η Ν.Δ. τη χώρα και τον ελληνικό λαό. Μην προσθέτει και άλλα πράγματα άκρως επικίνδυνα.
Αποφράδα ημέρα η σημερινή και ανοίγει αντι-αριστερό μέτωπο ο κ. Σαμαράς μαζί με τον κ. Βενιζέλο –τον Αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης– μαζί με την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, για τον απλούστατο λόγο, ότι αυτή τη μέρα και οι δύο μαζί έκαναν ένα τρομακτικό πραξικόπημα. Ένα πρωτοφανές πραξικόπημα για τη μεταπολίτευση. Τι εννοώ; Αυτή τη μέρα που βλέπετε αυτή την αντι-αριστερή ψύχωση και από τους δύο συνεταίρους, τι έγινε;
Με πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου, βλέπω κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να μειώνονται 22% –άκουσον – άκουσον– ο κατώτατος μισθός. Δηλαδή από 750 ευρώ –μέγα το ποσό, τεράστιο– θα καταλήξει να είναι κάτι παραπάνω από 600 ευρώ και καθαρό κάτω λιγότερο από 600. Στην πράξη έχετε ήδη καταφέρει τους μισθούς των 400 και 300 ευρώ. Για τους νέους η μείωση του κατώτατου μισθού θα είναι ακόμη μεγαλύτερη. Θα είναι το 1/3, θα είναι 32%. Είσαι νέος; Θα δουλεύεις δωρεάν και συνήθως χωρίς ασφάλιση. Μέχρι πότε; Μέχρι να ωριμάσεις.
Αυτό είναι το μέλλον που επιφυλάσσετε για τη νεολαία σήμερα.
Και όχι τίποτα άλλο, τι λέτε εδώ πέρα; Η άμεση προσαρμογή –η πράξη Υπουργικού Συμβουλίου τα λέει αυτά– στα νέα μειωμένα κατώτατα όρια μισθών και ημερομισθίων όπως καθορίζονται στις προηγούμενες παραγράφους δεν προϋποθέτει τη σύμφωνη γνώμη των εργαζομένων. Τέρμα οι συλλογικές συμβάσεις. Τέρμα στην ουσία ο συνδικαλισμός.
Γι’ αυτό μίλησα για πραξικόπημα. Τέρμα οι συλλογικές συμβάσεις. Τέρμα στην ουσία και ο συνδικαλισμός. Διότι τι νόημα έχει ο συνδικαλισμός από εδώ και μπρος όταν θα ερχόσαστε με πράξεις του Υπουργικού Συμβουλίου, χωρίς να περνάνε καν από τη Βουλή να διαλύετε και να κατακρεουργείτε τους μισθούς. Τι νόημα έχει ο συνδικαλισμός; Και όχι μόνο αυτό. Για να καταλάβετε τι κάνετε. κύριοι της Νέας Δημοκρατίας και κύριοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ., λέει το άρθρο 3 της πράξης του Υπουργικού Συμβουλίου από 14.2.2012 η προσφυγή στη διαιτησία,  γίνεται αποκλειστικά με κοινή συμφωνία των μερών. Δηλαδή τέρμα και η διαιτησία.
Αν υπάρχει αδιέξοδο στις διαπραγματεύσεις η διαιτησία ήταν ένα καταφύγιο. Τώρα αν δεν συμφωνεί η εργοδοσία δεν πάμε στη διαιτησία. Και τι γίνεται; Να σας πω τι γίνεται. Άρθρο 4. Από 14.2.12 και μέχρι το ποσοστό της ανεργίας να διαμορφωθεί κάτω του 10%, δηλαδή ποτέ με την πολιτική σας, γιατί η πολιτική ύφεσης θα αυξάνει την ανεργία και όχι ότι την μειώνει κάτω από 10% αναστέλλεται η ισχύς διατάξεων νόμων κανονιστικών πράξεων, συλλογικών συμβάσεων ή διαιτητικών αποφάσεων οι οποίες προβλέπουν αυξήσεις μισθών ή ημερομισθίων περιλαμβανομένων και εκείνων περί υπηρεσιακών ωριμάνσεων με μόνη προϋπόθεση την πάροδο συγκεκριμένου χρόνου εργασίας όπως ενδεικτικά το επίδομα πολυετίας,  το επίδομα χρόνου εργασίας, το επίδομα τριετίας και το επίδομα πενταετίας. Ιδού τα έργα σας.
Που πάει η Ελλάδα; Η Ελλάδα της εργασίας πάει σε χειρότερες μέρες απ’ αυτές που περνάει η Βουλγαρία. Εκεί πάει η Ελλάδα. Μέγα το κατόρθωμα. Αυτή είναι η διέξοδος που επιφυλάσσετε από τη σημερινή κρίση; Μπορεί να υπάρξει ποτέ διέξοδος από τη σημερινή κρίση, όταν βυθίζετε τη χώρα σε απέραντη ύφεση;
Μας λέτε ότι γλυτώσατε τη χώρα από την πτώχευση. Γλυτώσατε τη χώρα από την πτώχευση! Χθες δεν ακούσατε τι είπε η Standard and Poor’s; Επιλεκτική πτώχευση η χώρα. Αυτό είπε η Standard and Poor’s,  όχι εμείς. Επιλεκτική πτώχευση. Ο ελληνικός λαός ήδη έχει πτωχεύσει και κλιμακώνεται η πτώχευσή του και σε λίγο με την πολιτική σας θα οδηγήσετε και σε ανεξέλεγκτη πτώχευση.
Επομένως χρησιμοποιείτε τον μπαμπούλα της πτώχευσης μόνο και μόνο για να δικαιολογήσετε την εξαθλίωση, τη φτώχεια και τελικά την ανεξέλεγκτη πτώχευση της χώρας.
Και βεβαίως χρησιμοποιείτε και τον μπαμπούλα της εξόδου από την ευρωζώνη. Σας το έχω πει χίλιες φορές. Θα το πω άλλη μια φορά. …
Γιατί μπήκαμε στην ευρωζώνη; Αυτοί που τη βάλανε και όταν τη βάλανε και όπως τη βάλανε. Γιατί μπήκαμε; Για να εκφοβίζετε τον ελληνικό λαό και οι δυο σας ότι αν δεν κάνετε αυτά τα οποία επιχειρούμε τώρα, δηλαδή να διαλύσουμε την κοινωνία, τότε αν δεν τα κάνετε αυτά κινδυνεύουμε να φύγουμε από την ευρωζώνη; Δηλαδή μπήκατε για να εκβιάζετε τον ελληνικό λαό ή για να βελτιώσετε τη ζωή του; Εδώ θέλουμε μια απάντηση.
Διότι στο τέλος, στο όνομα αυτού του εκβιασμού, δε θα μείνει τίποτα όρθιο σε αυτή τη χώρα. Και η Ελλάδα μεν θα είναι στην ευρωζώνη αλλά από κάτω θα υπάρχει έρημο τοπίο, μια ρημαγμένη χώρα, ερείπια. Αυτή είναι η πολιτική σας και αυτά είναι τα έργα σας. Κύριες συντάξεις και επικουρικές συντάξεις κατακρεουργούνται με το νομοσχέδιο κυριολεκτικά. Και δεν μας λέτε αν περιορίζετε τις συντάξεις –είναι η τέταρτη μείωση των συντάξεων– και δεν ξέρω πόσες θα ακολουθήσουν. Που θα τις πάτε τις συντάξεις; Επικουρικές συντάξεις των 250 ευρώ τις κατακρεουργείτε. Είναι δυνατόν;
Πως θα ζήσουν αυτοί οι άνθρωποι; Πως θα προγραμματίσουν τη ζωή τους; Ποια προοπτική θα έχουν; Ποιο μέλλον; Κανένα απολύτως μέλλον.
Και πάτε με τροπολογία να ανακεφαλαιοποιήσετε τις τράπεζες. Τα ασφαλιστικά ταμεία τα ληστεύετε κυριολεκτικά, παίρνετε τα αποθεματικά τους, τα κουρεύετε 50% και λέτε ότι θα τους δώσετε ακίνητη περιουσία προς αντικατάσταση –έλεος δεν το πιστεύει κανείς και ξέρει ότι αυτό το επιχείρημα είναι διάτρητο, ένα άλλοθι– και στις τράπεζες όμως σπεύδετε να τις ανακεφαλαιοποιήσετε με 50 δις. Ξέρετε πόσο είναι τα 50 δις περίπου το ¼ του Α.Ε.Π. Λεφτά δεν υπάρχουν αλλά δανεικά βρίσκονται για να ανακεφαλαιοποιηθούν οι τράπεζες.
Και τι κάνετε με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο; Αντί να πάρετε τις τράπεζες για έναν άλλο έλεγχο και να ασκήσετε μια διαφορετική πολιτική, δεν μπορείτε να την ασκήσετε φυσικά, αλλά έτσι έπρεπε να γίνει, δίνετε τα 50 δις και τον έλεγχο των τραπεζών τον κρατάνε οι τραπεζίτες. Και για τα μάτια του κόσμου λέτε για κάποιες αποφάσεις αλλαγές καταστατικού, θα μπορεί να παίζει ρόλο το δημόσιο. Με 50 δις θα παίζει κάποιο ρόλο σε κάποιες αποφάσεις. Τον έλεγχο πάλι οι τραπεζίτες. Οι αναξιοπαθούσες τράπεζες. Όταν βγάζανε κέρδη, τα κέρδη ήταν δικά τους και των μετόχων τους. Τώρα που υπάρχει προβλήματα κανείς δε βάζει το χέρι στην τσέπη. Το χέρι στην τσέπη θα το βάλει ο φορολογούμενος που του κλέβουμε τη σύνταξη. Που του κλέβουμε το μισθό. Που του κλέβουμε τον κατώτατο μισθό και τον πάμε στα 200 και 300 ευρώ. Αυτός θα πληρώσει τη νύφη.
Και δεν μου λέτε αυτή η πολιτική, απλώς και μόνο είναι άδικη; Αυτή η πολιτική δεν είναι σκανδαλώδης; Αυτή η πολιτική δεν επισύρει τεράστιες ιστορικές  πολιτικές ευθύνες και όχι μόνο;
Τι κάνετε με την ΕΛ.ΣΤΑΤ; Εκχωρείτε τα πάντα στον πρόεδρο. Ένα πρόσωπο θα καθορίζει τα πάντα. Με ευθύνη του θα δίνονται οι στατιστικές. Δεν υπάρχει συλλογικό όργανο. Τι σας εμποδίζει ένα διοικητικό συμβούλιο το οποίο θα παίζει ρόλο στην ΕΛ.ΣΤΑΤ και θα υπάρχει μια συλλογικότερη επεξεργασία; Γιατί αυτό το συγκεντρωτικό μονοπρόσωπο. Και όταν το πρόσωπο το κεντρικό είναι ποιος; Ένα στέλεχος του ΔΝΤ. Δηλαδή παραδίδετε την ΕΛ.ΣΤΑΤ στο Δ.Ν.Τ. Και το θέμα είναι ότι επικαλείστε ότι σας το επιβάλλουν οι κανονισμοί της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μεγάλο λάθος. Από πουθενά δεν προκύπτει αυτό, από κανέναν κανονισμό, τουλάχιστον γι’ αυτό το θέμα ότι πρέπει ο πρόεδρος να είναι δικτάτορας στην ΕΛ.ΣΤΑΤ.  Από πουθενά δεν προκύπτει μια τέτοια διάταξη. Γιατί επομένως επιχειρείτε αυτού του είδους τη μεθόδευση με την ΕΛ.ΣΤΑΤ.;
Γιατί βάζετε τον πρωθυπουργό να υπογράψει τα στατιστικά στοιχεία; Πού ακούστηκε αυτό; Θα το κάνει κανένας άλλος αρχηγός κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή της ευρωζώνης; Θα υπογράψει την εγκυρότητα των στατιστικών στοιχείων; Τι θέλετε να αποφύγετε με αυτού του είδους την υπογραφή; Και που ξέρει ο κ. Παπαδήμος αν είναι έγκυρα τα στοιχεία ή όχι; Πως θα τα υπογράψει; Αυτό εγείρει πάρα πολλά ερωτηματικά. Γιατί θέλετε να το κάνετε; Τα ερευνητικά κέντρα γιατί τα μεταχειρίζεστε με αυτό τον τρόπο;
Έχουμε μια κατάσταση πάρα πολύ δυσχερή για τη χώρα.  Ένας από τους λόγους είναι το γεγονός ότι η χώρα υστερεί όσον αφορά την παραγωγική της ανάπτυξη, την αυτόνομη ανάπτυξη. Και ερχόσαστε τα ερευνητικά κέντρα σχεδόν με μια μονοκονδυλιά να τα διαλύσετε, χωρίς διάλογο, χωρίς συζήτηση; Γιατί το κάνετε αυτό;. Και να περικόψετε δραστικά την επιχορήγησή τους; Δηλαδή στην ουσία βάζετε ταφόπλακα στην έρευνα στην Ελλάδα. Αλλά χωρίς έρευνα καμία χώρα δεν μπορεί να ανοίξει δρόμους οποιοδήποτε σύστημα και αν επιλέξει.
Αυτά όμως είναι οι δικές σας πράξεις, οι δικές σας λογικές. Αυτή την ώρα ο τόπος χρειάζεται μια εντελώς διαφορετική πολιτική. Υπάρχει διαφορετική επιλογή για τη χώρα. Υπάρχει διαφορετική προοπτική. Η χώρα αυτή δεν μπορεί να συνεχίσει αυτό το δρόμο που ο λαός να φτωχαίνει για να πληρώνονται οι πιστωτές. Το χρέος αυτό το οποίο είναι ένα άδικο χρέος με δική σας ευθύνη συσσωρευμένο αυτό το χρέος δεν είναι βιώσιμο, δεν είναι δυνατόν να αποπληρωθεί χωρίς να εξοντωθεί ο ελληνικός λαός.
Η χώρα θέλει δυο ανάσες. Μια ανάσα που μπορεί να προκύψει τουλάχιστον από τη διαγραφή μεγαλύτερου μέρους του χρέους το οποίο είναι άκρως ρεαλιστικό αίτημα και άκρως ρεαλιστική κατεύθυνση και προοπτική και από την άλλη η χώρα θέλει ζώνες προστασίας ώστε να μπορέσει να αναπτύξει διαφορετικές πολιτικές. Δε λέω ότι και τα δυο αυτά μέτρα είναι ικανά να ανοίξουν θετικούς δρόμους, αλλά χωρίς αυτά δεν μπορεί να γίνει μια προσπάθεια αναστήλωσης, αναγέννησης – αναστήλωσης και αναπτυξιακής προοπτικής για τη χώρα. Οι εναλλακτικές λύσεις υπάρχουν αλλά όμως χρειάζονται μεγάλες πολιτικές ανατροπές για να μπορέσουν να ανοίξουν τέτοιοι καινούργιοι προοδευτικοί και σοσιαλιστικοί δρόμοι για τη χώρα. Θα ανοίξουν όμως και πολύ γρήγορα».

Εισήγηση του Προέδρου της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα, στην κοινή συνέντευξη Τύπου του προεδρείου του ΚΕΑ με τις Κοινοβουλευτικές Ομάδες του Κομμουνιστικού Κόμματος Γαλλίας και της Γερμανικής Αριστεράς

Κοινή Συνέντευξη Τύπου του Προεδρείου του ΚΕΑ, της Κ.Ο. του PCF και της K.O. του DieLinke πραγματοποιήθηκε σήμερα στο Παρίσι. Στη συνέντευξη τύπου συμμετείχαν μεταξύ άλλων: Pierre LAURENT πρόεδρος του ΚΕΑ, Εθνικός Γραμματέας του ΚΚ Γαλλίας, Grigore PETRENCO αντιπρόεδρος ΚΕΑ, βουλευτής PCRM Μολδαβίας, Thomas HANDEL ευρωβουλευτής DIE LINKE, μέλος της GUE, Andrej HUNKO βουλευτής DIE LINKE,Thomas NORD βουλευτής DIE LINKE, Richard PITTERLE βουλευτής DIE LINKE , Roland MUZEAU βουλευτής ΚΚ Γαλλίας, πρόεδρος της Κ.Ο του Μετώπου της Αριστεράς, Jean Pierre BRARD βουλευτής του Μετώπου της Αριστεράς, Marc DOLEZ βουλευτής του Κόμματος της Αριστεράς Γαλλίας  (Parti de Gauche).
Στην εισήγησή του ο Αλ. Τσίπρας ανέφερε:
Θα ήθελα να ευχαριστήσω θερμά τόσο τις ηγεσίες των κομμάτων της Ευρωπαϊκής Αριστεράς που είναι σε αυτή τη συνάντηση, όσο και τα κινήματα των πολιτών που τις τελευταίες μέρες διαδήλωσαν έμπρακτα την αλληλεγγύη τους στον ελληνικό  λαό βγαίνοντας στους δρόμους των μεγάλων πόλεων, και στη Γαλλία και στη Γερμανία, και σε άλλες χώρες με το συγκλονιστικό για εμάς σύνθημα: «Είμαστε όλοι Έλληνες». Αυτή η παρουσία διέλυσε δυο κυρίαρχους μύθους. Ένα στο εσωτερικό της Ελλάδας και ένα στις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης. Στο εσωτερικό της Ελλάδας το μύθο ότι οι έλληνες είναι απομονωμένοι και ότι αν δεν δεχθούν αυτά τα σκληρά μέτρα λιτότητας θα μας διώξουν οι υπόλοιποι ευρωπαίοι από την ευρωπαϊκή οικογένεια και στην υπόλοιπη Ευρώπη τον μύθο ότι οι έλληνες είναι το πρόβλημα, επειδή είναι τεμπέληδες και πρέπει όλοι να σφίξουμε τα δόντια για να μην γίνουμε σαν κι αυτούς.
Αυτή η παρουσία των Ευρωπαίων, των λαών της Ευρώπης που κινητοποιούνται δείχνει ότι το κλίμα αλλάζει και δείχνει πρώτα και κύρια ότι οι πολίτες και οι λαοί των ευρωπαϊκών χωρών συνειδητοποιούν ότι αυτό που συμβαίνει σήμερα στην Ελλάδα είναι μια εικόνα του δικού τους μέλλοντος και ότι οι λαοί δεν έχουν τίποτε να χωρίσουν, αλλά ίσα – ίσα έχουν πάρα πολλά κοινά σημεία και κοινούς αντιπάλους, τις κυβερνήσεις τους που εφαρμόζουν πολιτικές λιτότητας για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα των οίκων αξιολόγησης, των τοκογλύφων και τραπεζιτών.
Εμάς, λοιπόν, στην Ελλάδα αυτή η συμπαράσταση που εκδηλώθηκε τόσο στις διαδηλώσεις, όσο και στα κοινοβούλια και της Γαλλίας και της Γερμανίας μας βοηθά να συνειδητοποιήσουμε ποιος είναι ο πραγματικός εχθρός που δεν είναι οι άλλοι λαοί, αλλά οι κυβερνήσεις τους. Νομίζω ότι και τους συντρόφους μας στη Γαλλία, και τη Γερμανία τους βοηθά να κάνουν ένα βήμα παραπέρα στην καμπάνια τους, να πείσουν τους λαούς τους ότι πρέπει τώρα να ενώσουμε τις δυνάμεις μας και να αντισταθούμε πριν αυτή η πειραματική εφαρμογή του σοκ που πραγματοποιείται ως πείραμα στην Ελλάδα βρει την έκφρασή της και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.  Και για να θυμηθώ το ομώνυμο έργο του Χέμινγουεϊ: «Για ποιον χτυπά η καμπάνα», πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι η καμπάνα χτυπά για τον καθένα από εμάς ξεχωριστά. Σε αυτόν τον παγκόσμιο και πανευρωπαϊκό πόλεμο, που από τη μια μεριά είναι οι λαοί και οι εργαζόμενοι και από την άλλη είναι το χρηματιστικό κεφάλαιο, τα θύματα δεν θα είναι περιορισμένα και δεν θα περιοριστούν σε συγκεκριμένα κράτη. Η καταστροφή θα είναι μαζική, διότι η πολιτική του νεοφιλελευθερισμού είναι μια αποτυχημένη πολιτική που οδηγεί σε αδιέξοδο και πρέπει όσο είναι ακόμα νωρίς να την περιορίσουμε.
Με την παρουσία μας σήμερα εδώ, θα ήθελα να σας μεταφέρω ότι ο ελληνικός λαός δεν ανακουφίστηκε από τη χθεσινή υπερψήφιση στο γερμανικό κοινοβούλιο του νέου πακέτου των μέτρων που αφορούν το νέο μεγάλο δάνειο προς την Ελλάδα, ούτε και από την υπερψήφιση του πακέτου αυτού από την γαλλική εθνοσυνέλευση της δανειακής σύμβασης. Γιατί ο ελληνικός λαός μετά από δυο μεγάλα πακέτα και πέντε – αν θυμάμαι καλά- γύρους  νέων σκληρών μέτρων λιτότητας, έχει πια συνειδητοποιήσει ότι τα πακέτα αυτά και αυτές οι δανειακές συμβάσεις δεν μας σώζουν από τη χρεοκοπία, αλλά μας οδηγούν ακόμα πιο βαθιά στη χρεοκοπία και πάνε ένα βήμα πιο μπροστά στην προοπτική της διάλυσης της ίδιας της ενωμένης Ευρώπης. Ανακούφιση για τον ελληνικό λαό είναι η στάση και η κινητοποίηση των ευρωπαίων πολιτών, είναι η στάση του Μετώπου της Αριστεράς στη Γαλλία, του DieLinke στη Γερμανία και των άλλων κομμάτων της Ευρωπαϊκής Αριστεράς και της Ευρωομάδας της Αριστεράς που αγωνίζονται για να εκφράσουν μια πραγματική αλληλεγγύη στον ελληνικό λαό τη στιγμή που οι άλλες πολιτικές δυνάμεις υπερψηφίζουν τη «συμφωνία ταφόπλακα» για την Ευρώπη που αφορά τη νέα αυτή συνθήκη η οποία θα έρθει να ενσωματώσει το νεοφιλελευθερισμό ακόμα και στα Συντάγματα των χωρών μας. 
Για εμάς το κλειδί είναι το επόμενο διάστημα να ηττηθούν στις χώρες τους τόσο ο κ. Σαρκοζί, όσο και η κ. Μέρκελ. Να ηττηθούν από εκείνες τις δυνάμεις που μπορούν να δείξουν μια εναλλακτική προοπτική. Και το λέω αυτό, διότι στη Γαλλία που έχει  μπροστά μια εκλογική μάχη των προεδρικών εκλογών η ουσιαστική ενίσχυση του Ζαν Λικ Μελανσόν μπορεί να αποτελέσει μια επιλογή ριζικής αλλαγής των κοινωνικών και πολιτικών συσχετισμών και όχι η απλή εναλλαγή στη διακυβέρνηση των προσώπων που θα εφαρμόσουν την ίδια πολιτική. Αν εμείς είμαστε οι εικόνες από το μέλλον που αφορούν και εσάς, δείτε τι πάθαμε με την εκλογή του κ. Παπανδρέου και την προσφυγή της χώρας στο ΔΝΤ για να μην κάνετε τα ίδια λάθη. Διότι αυτά που έλεγε και λέει η αριστερά εδώ και αρκετά χρόνια στην Ευρώπη δεν είναι επικίνδυνες ακρότητες, αλλά το μοναδικό εναλλακτικό σχέδιο για την Ευρώπη.
To Γραφείο Τύπου